Ο Διονύσης Μινέτος αποκαλύπτει το σχέδιο του Δήμου μετά την ένταξη του έργου στο Πράσινο Ταμείο: Έτσι θα κάνουμε ανάπλαση στην πλατεία της Λακήθρας (εικόνες)

Για την ανάπλαση επιλέχθηκαν πανάκριβα υλικά πολύ υψηλής όμως ποιότητας (πράσινο μάρμαρο Τήνου, έγχρωμοι γρανίτες κλπ). Είμαστε αισιόδοξοι ότι το αποτέλεσμα επί του εδάφους θα είναι ξεχωριστό και αντάξιο της σημασίας και της ιστορικότητας των δύο αυτών οικισμών του Δήμους μας. Στην συνέχεια ακολουθεί ένα αναλυτικό κείμενο σχετικά την ανάπλαση της Πλατείας της Λακήθρας και τις επόμενες μέρες θα δημοσιευτεί αντίστοιχο κείμενο για την Αγία Ειρήνη.

ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΟΙΚΙΣΜΟΥ ΛΑΚΗΘΡΑΣ

Ο χώρος επέμβασης στον οικισμός της Λακήθρας της Δ.Ε Λειβαθούς είναι η κεντρική πλατεία του χωριού. Στη σημερινή του μορφή ο χώρος χρησιμοποιείται τόσο για τις συνήθεις καθημερινές επαφές των κατοίκων του χωριού όσο για την για τακτικές και έκτακτες πολιτιστικές, πολιτικές ή άλλες κοινωνικές εκδηλώσεις. Ειδικότερα, η κεντρική πλατεία του οικισμού είναι ο κύριος χώρος που χρησιμοποιεί ο Πολιτιστικός Σύλλογος «Βύρων» της Λακήθρας για πολυάριθμες χορευτικές εκδηλώσεις κατά την θερινή σεζόν, για την διεξαγωγή των καρναβαλικών εκδηλώσεων του οικισμού καθώς και για διεξαγωγή ποικίλων πολιτιστικών δρώμενων.

Στη σημερινή του μορφή ο χώρος είναι διαμορφωμένος ως πλατεία από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 και έχει επιστρωθεί, προ 25ετίας, με τσιμεντένιους, κατά τμήματα έγχρωμους, κυβόλιθους. Στο σύνολό της, η επιφάνεια της πλατείας έχει υποστεί εκτεταμένες φθορές από το χρόνο και τη χρήση, τα χαρακτηριστικά των υλικών έχουν αλλοιωθεί και ο χώρος μοιάζει πεπαλαιωμένος και παρηκμασμένος (ακατάλληλος και ελλιπής φωτισμός, ξεθωριασμένα και φθαρμένα στοιχεία δαπέδου κλπ). Παράλληλα, η πλατεία μοιάζει να έχει διαμορφωθεί τυχαία, χωρίς κάποιο προεξέχων σημείο αναφοράς, χωρίς κέντρο βάρος, με αδιευκρίνιστης χρησιμότητας φυτοτεχνικές διαμορφώσεις και χωρίς πρόβλεψη για την εξυπηρέτηση ΑΜΕΑ.

Λόγω της σημασίας του χώρου για την λειτουργία του οικισμού επιλέχθηκε η ανακατασκευή της με καλής ποιότητας υλικά προκειμένου να αναβαθμιστεί το κέντρο του οικισμού. Οι επιλογές που έχουν γίνει περιλαμβάνουν:

• την ονοματοδοσία της πλατείας ως «Πλατεία Στρατηγού Διονυσίου Βούρβαχη» και ταυτόχρονα την τοποθέτηση γλυπτού της ιστορικής αυτής προσωπικότητας. Με τον τρόπο αυτό επιδιώκεται η επαναφορά της ιστορικής μνήμης, η ανάδειξη της ιστορικότητας του οικισμού έτσι ώστε η ανάπλαση να έχει μεγαλύτερο ιστορικό και πολιτιστικό βάθος και να είναι περισσότερο δημιουργική για τον οικισμό παράγοντας συναισθήματα και εικόνες στον καθημερινό χρήστη και επισκέπτη.

• Οι δαπεδοστρώσεις γίνονται με έγχρωμους κυβόλιθους και γρανίτες και πράσινο μάρμαρο Τήνου. Με βάση και το πραγματικό σχήμα της πλατείας δημιουργείται επί του δαπέδου ένα γεωμετρικό σχήμα ελλειψοειδούς μορφής όπου η καμπυλότητα της επιφάνειας δεν απλώνεται τελείως ομαλά σε όλη την επιφάνεια (το οβάλ σχήμα παραπέμπει σε καμπυλότητα ομοιόμορφα κατανεμημένη σε όλη την επιφάνεια). Εδώ το σχήμα έχει αυγοειδή μορφή με το πιο οξύ μέρος του αυγού να έχει μεγαλύτερη καμπυλότητα από το πλατύ του μέρος. Το σχήμα αυτό παραπέμπει σε κάτοψη παλαιού στίβου εκγύμναση ίππων (ο Διονύσιος Βούρβαχης ήταν στρατηγός του Γαλλικού ιππικού). Ο επισκέπτης εισέρχεται στο χώρο από την πλευρά με την μικρότερη καμπυλότητα του ελλειψοειδούς (πλατιά πλευρά) και οδηγείται προς την πλευρά με την μεγαλύτερη καμπυλότητα (στενή πλευρά) όπου έχει τοποθετηθεί το κεντροειδές του χώρου με την κατασκευή ενός βάθρου εντός κανονικού κύκλου που αναμένεται να φιλοξενήσει το γλυπτό. Με τον τρόπο αυτό δημιουργείται ένα σημεία αναφοράς για την πλατεία. Τέλος, οι χρωματικές επιλογές των κυβόλιθων του δαπέδου περιλαμβάνουν το πράσινο μάρμαρο Τήνου που παραπέμπει στη ασφάλεια και θετικότητα και χρησιμοποιείται από πολλούς στρατούς είτε μόνο του είτε σε στολή παραλλαγής για κάλυψη, λόγω της συνάφειάς του με τα χρώματα της φύσης και το ερυθρό-πορφυρό που συμβολίζει την εξουσία και την δύναμη.

• Η θεματική επιλογή για την πλατεία της Λακήθρας έγινε κατόπιν διαβούλευσης με το Τοπικό Συμβούλιο και τους κατοίκους του οικισμού κυρίως για ιστορικούς λόγους οι οποίοι καθίστανται προφανείς από την ακόλουθη σύντομη ιστορική περιγραφή:

Το 1787 γεννήθηκε στην Λακήθρα ο ήρωας της Ελληνικής Επανάστασης Διονύσιος Βούρβαχης που σκοτώθηκε στην μάχη του Καματερού το 1826. Ο πατέρας του, Σωτήριος Βούρβαχης, υπήρξε πιστός φίλος του Ναπολέοντα Α΄, προσφέροντάς του σημαντικές υπηρεσίες κατά τη διάρκεια της εγκατάστασης της οικογένειας στη Μασσαλία. Όταν ο Σ. Βούρβαχης πέθανε (1806), ο Ναπολέων Α΄, προστατεύοντας τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας, εισήγαγε στη στρατιωτική σχολή του Φοντενεμπλό το νεαρό Διονύσιο Βούρβαχη. Ο τελευταίος, ανατραφείς πλήρως στη Γαλλία, ακολούθησε σημαντική στρατιωτική καριέρα συμμετέχοντας με τον γαλλικό στρατό το διάστημα 1805 – 1815 σε πολεμικές επιχειρήσεις σε Γαλλία, Ιταλία και Ισπανία στα πλαίσια των ναπολεόντειων πολέμων. Αποστρατεύτηκε με το βαθμό του συνταγματάρχη ιππικού.

Στα τέλη του 1826 έφτασε στην εξεγερμένη Ελλάδα και με την άδεια της κυβέρνησης συγκρότησε, με δικά του χρήματα αλλά και με ποσό που είχε προσφερθεί από φιλελληνικούς συλλόγους της Ευρώπης, τάγμα δύναμης 800 – 1000 ανδρών. Έπειτα, κατά τις τελευταίες μέρες του 1826 αποβιβάστηκε στο Λουτράκι με στόχο την ενίσχυση του Καραϊσκάκη μετά όμως από εντολές της κυβέρνησης κινήθηκε προς την Ελευσίνα όπου βρισκόταν ο Βάσος Μαυροβουνιώτης. Εκεί, προσήλθε λίγες μέρες αργότερα και ο Παναγιώτης Νοταράς. Από την Ελευσίνα, ο Βούρβαχης και οι άλλοι δύο οπλαρχηγοί, με ενωμένες τις δυνάμεις τους κινήθηκαν προς το Μενίδι όπου στις 22 Ιανουαρίου επικράτησαν σε μάχη εναντίον των Οθωμανών.

Στις 25 Ιανουαρίου, ο Βούρβαχης μαζί με τους Μαυροβουνιώτη, Νοταρά καθώς και με τους 3.500 περίπου άνδρες τους κινήθηκαν προς το Καματερό. Εκεί, δύο μέρες μετά δέχτηκαν επίθεση από 2.600 Οθωμανούς. Το απόσπασμα του Βούρβαχη, ευρισκόμενο στην πεδιάδα δέχτηκε μεγάλη πίεση με αποτέλεσμα να υποκύψει ενώ οι δυνάμεις των Μαυροβουνιώτη και Νοταρά που βάλλονταν από το εχθρικό πυροβολικό τράπηκαν σε φυγή. Από ελληνικής πλευράς σκοτώθηκαν πάνω από 300 άνδρες, μεταξύ των οποίων και ο Διονύσιος Βούρβαχης, ο οποίος αποκεφαλίστηκε. Μάλιστα, το κεφάλι του στάλθηκε από τον Κιουταχή μαζί με άλλα λάφυρα ως τρόπαιο στον σουλτάνο Μαχμούτ Β΄.

Στις 12 Αυγούστου 1953 το χωριό της Λακήθρας γκρεμίστηκε ολοσχερώς από τον καταστρεπτικό σεισμό μεγέθους 7,2 Ρίχτερ που έπληξε την Κεφαλονιά. Η Γαλλική κυβέρνηση, όπως αναφέρεται σε επίσημο έγγραφο μην ξεχνώντας την προσφορά της οικογένειας Βούρβαχη, «υιοθέτησε» τον οικισμό της Λακήθρας προκειμένου να βοηθήσει στην ανοικοδόμησή του. Στις 23 Μαρτίου 1956 η Γαλλική αποστολή υιοθεσίας της Λακήθρας απέστειλε τον κατάλογο με τους δικαιούχους των σπιτιών. Μέχρι τα τέλη του 1959 τα σπίτια παραδόθηκαν στους κατοίκους του χωριού. Έκτισαν επίσης το σχολείο και μια εκκλησία.

Το καλοκαίρι του 2022 σχεδιάζεται η πραγματοποίηση πολιτιστικών εκδηλώσεων με την παρουσία Γάλλων φοιτητών από την πόλη Pau, την πόλη όπου βρίσκεται η κατοικία του στρατηγού Charles-Denis Bourbaki (Βούρβαχη). Οι εκδηλώσεις θα πραγματοποιηθούν στο πλαίσιο σύσφιξης των σχέσεων του Δήμου Αργοστολίου με τη Γαλλική πόλη.