Θυμάμαι το περίφημο με τον Αντιπρόεδρο του Εδεσσαϊκού.
Τότε ήταν να γίνει ένας ποδοσφαιρικός αγώνας ανάμεσα στον Εδεσσαϊκό και μια άλλη λαοφιλή ομάδα, τον Απόλλωνα Καλαμαριάς.
Οι διαιτητές όμως δεν πήγαν και ξεκίνησε ο «πορδόμυλος» για το αν το παιχνίδι θα γίνει με άλλους διαιτητές ντόπιους.
«Να γίνει» έλεγε η μία ομάδα.
«Να μην γίνει» η άλλη.
«Εντάξει ας γίνει» συμφωνούσε η πρώτη.
«Όχι τώρα να μην γίνει» διαφωνούσε η προηγούμενα συμφωνημένη.
Και βγαίνει ο Αντιπρόεδρος του Εδεσσαϊκού και μας πέταξε τα μυαλά:
«Είπαμε να γίνει και μετά αυτοί είπανε να μην γίνει και τότε εμείς είπαμε να μην γίνει και αυτοί είπανε να γίνει και μετά εμείς είπαμε ας γίνει, τότε αυτοί είπανε να γίνει και εμείς να μην γίνει γιατί αυτοί είπανε να γίνει και όταν αυτοί είπανε να μην γίνει εμείς είπαμε να γίνει αλλά μετά αλλάξαμε γνώμη και είπαμε να μην γίνει, έτσι. Καταλάβατε;»
Μου τον θύμισε τον Αντιπρόεδρο του Εδεσσαϊκού η ανακοίνωση της κίνησης «Κεφαλονιά Νησί για όλους» για τις ανεμογεννήτριες:
«Είμαστε υπέρ των ανεμογεννητριών αλλά συμπαριστάμεθα σε αυτούς που αντιδρούν, δεν συμφωνούμε να έρθουν τώρα λόγω του Ιανού, διαφωνούμε με την αλόγιστη χωροθέτηση, να γίνει συνέδριο».
Τα ίδια λέγανε και με το «Ι love Kefalonia»
«συμφωνούμε αλλά όχι τώρα, συμφωνούμε αλλά όχι εκεί, συμφωνούμε αλλά είναι άσκοπο, και θέλουμε και δεν θέλουμε, ίσως λίγο αργότερα, όχι τώρα που έχει φουρτούνα»
Αχ,
«Εδεσσαϊκός, Νησί για όλους».
