«Με όπλο το χαμόγελο τση ψυχής του»

Ολα όμορφα στο Μωσαϊκό τση ζωής μας. Ολα δένουνε στην Αρμονία του πλάστη, με παραγωγικές τις αντιθέσεις ακόμη και αν φθάσουν στις ΑΚΡΑΙΕΣ υπερβολές (ρητορικό) οι κρίσεις, οι επικρίσεις, οι Ατσαλιές και κακιμοιριές, ανθρώπινες, αναμενόμενες και …δεκτές, υπό όρο:

ΝΑ ΜΗ ΞΕΧΝΙΕΤΑΙ Η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ- ΟΙ ΕΠΑΙΝΟΙ στους «την Αρετή φέροντες», ώστε η κοινωνία να παραδειγματίζεται από ΠΡΟΤΥΠΑ και να μη την τρώει η ΣΚΟΥΡΙΑ της μιζέριας όπως δυστυχώς γίνεται σήμερα.

ΜΑΚΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ

Κατ’ αρχήν ναι να απολογηθούμε «Γιατί στον Μάκη»;

Γιατί είναι ΜΟΝΟΣ, γιατί ανέκαθεν ταξίδευε ΜΟΝΟΣ και άριστος, γι’ αυτό ασχολούμεθα με τον Μάκη…

Εκαμε τη ζωή του παιχνίδι και το χάριζε πάντα στους γύρω του με χαμόγελο. Μετέτρεψε τον ΔΥΝΑΜΙΣΜΟ του σε «Υπηρέτη» του δικαίου και των αδυνάτων σαν εργαζόμενος στη Νομαρχία παλαιότερα και ως σύμβουλος στη Διοίκηση του Δήμου σήμερα.

Τον βλέπεις και το χαιρετάς, τον συνατάς και θέλεις να τον πάρεις στο …Ληξούρι!!! Να τον απολάυσεις…

Τρέχει, παλεύει, αγωνίζεται. ΑΓΩΝΙΑ. Εκφράζοντας πάντα με το μέτρο της απαράμιλης ευγένειας και της αφοπλιστικής Νεανικής αθωότητάς του.

Ηλθε στα αυτιά μα πως σε τούτη τη δύσκολη ώρα που το πενηνταράκι έχει αξία ο ΜΑΚΗΣ δεν παίρνει δεκάρα από τον Δήμο αφήνοντας το σεβαστό ποσό της μηνιαίας αποζημείωσής του στο Γηροκομείο. Θα αφήσουμε ασχολίαστη αυτή την ενέργεια που τιμά τόσο τον ίδιο όσο και την ευαίσθητη τάση των υπερηλίκων.

Οταν άλλοι γδέρνουν τα πάντα  και μαζί τους …Αγίους, Μάκη μένεις ΜΟΝΟΣ, ταξιδεύεις μόνος. Τα εύσημα στα δίνει η Μοναξιά σου, και εμείς τιμούμε το Μάκη που ακολουθεί τη ίδια πορειά πενήντα χρόνια από την Νομαρχια μέχρι στα πόστα που υπηρετείς σήμερα.

Μπράβο Μάκη.

Αναδημοσίευση από www.kefalonianmantata.gr