ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΤΟΥ ΑΙΣΩΠΟΥ
Ο Αίσωπος ήταν ο μεγαλύτερος παραμυθάς που γέννησε η Ιστορία.
Δούλος και γιός δούλων έζησε και αναγνωρίστηκε με και από τα παραμύθια του.
Από τα ίδια παραμύθια του όμως πέθανε.
Βρισκόταν στους Δελφούς και εκεί αντιλήφθηκε πως τα «παλληκάρια» του Μαντείου μασούλαγαν τα αφιερώματα και την περνούσαν κοτσάνι.
Έγραψε λοιπόν με τρόπο σκωπτικό ένα σχετικό παραμύθι που αποκάλυπτε το φαγοπότι.
Ωραία-ωραία το ιερατείο του Μαντείου πήρε τον μαρτυριάρη Αίσωπο τον ανέβασε σε ένα βραχάκι, του έδωσε μια σπρωξιά και ο κακομοίρης ο Αίσωπος έφτασε κουτρουμπελόντες στην Ιτέα και πήγε καλιά του.
Εφάμιλλος του Αίσωπου μπορεί κατά την γνώμη μου να θεωρηθεί στις μέρες μας μόνο ο Αλέκος ο Παρίσης ο οποίος, καλά να είναι, έχει πει μερικά από τα μεγαλύτερα σύγχρονα παραμύθια που θεωρώ καθήκον μου απέναντι στην παγκόσμια Ιστορία του Μύθου να καταγράψω.
ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΤΟΥ ΑΛΕΚΟΥ
Νο 1 «Όταν ΘΑ καταργούσα τους βόθρους στην Λειβαθώ»
«Στις 4-Μαίου-2014 μάζεψα καμιά 500αριά παλαμακτζήδες στο Κλειστό Γυμναστήριο στο Αργοστόλι και τους άρχισα στα παραμύθια. Αφού τους είδα πως αντέχουν στο δούλεμα τους λέω έτσι για πλάκα για να γελάσουμε.
Από σήμερα καταργώ τους βόθρους στην Λειβαθώ γιατί έκοψα περίπου 12 εκατομμύρια να σας φτιάξω βιολογικό, να μην ρίχνετε το χοντρό σας και το ψιλό σας στους βόθρους.
Και να το παλαμάκι. Και μπράβο σωτήρα μας. Και ζήτω ο Βιολόγος μας ο μαθημένος να χειροκροτά χωρίς λόγο Λαός.
Βέβαια βιολογικό δεν έφτιαξα στην Λειβαθώ, ούτε κατάργησα τους βόθρους.
Αλλά την φάγανε οι εκλογείς και με ψηφίσανε.
Και έζησα εγώ καλά και οι Λειβαθινοί κακά και μαύρα»
