Σε θερινές κινηματογραφικές αίθουσες το έργο του Βασίλη Κεκάτου (video)

Πριν από περίπου δύο μήνες, όταν διανύαμε προς την περίοδο της καραντίνας, οι δύο φίλοι, Βασίλης Κεκάτος και Γιώργος Βαλσαμής, αποφάσισαν να ταξιδέψουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους, την Κεφαλονιά. Στόχος τους ήταν να βρουν ηρεμία στο νησί λόγω των συνεχών και διαταραγμένων γεγονότων. Τότε ήταν που ο Κεφαλονίτης σκηνοθέτης δέχθηκε πρόταση από το Ίδρυμα Ωνάσης, προκειμένου να συμμετάσχει στο πρότζεκτ «Enter» και την υλοποίησε εν μέσω καραντίνας.

Ο τίτλος του έργου του Βασίλη Κεκάτου είναι «Όταν Κοιμάσαι Ο Κόσμος Αδειάζει» και το θέμα εστιάζεται στην ύπνωση των κατοίκων

Ο Βασίλης Κεκάτος γράφει, σκηνοθετεί, αφηγείται και μοντάρει σε περίπου 12 λεπτά ένα ημερολόγιο για την πανδημία πάνω στην υπέροχη μουσική και το «Περιμένω» του Παύλου Παυλίδη. Ο τίτλος είναι «Όταν Κοιμάσαι Ο Κόσμος Αδειάζει» και το θέμα εστιάζεται στην ύπνωση των κατοίκων, οι οποίοι είναι άγνωστο πότε θα ξυπνήσουν. Λίγοι – ελάχιστοι κάτοικοι δεν μολύνθηκα, εκ των οποίων και ένα αγόρι που ερωτεύτηκε ένα κορίτσι πριν από το ξέσπασμα της πανδημίας και του lock down.

Οι συντελεστές του πρότζεκτ είναι: Βασίλης Κεκάτος (Σενάριο, Σκηνοθεσία, Εκφώνηση & Μοντάζ), Γιώργος Βαλσαμής (Διεύθυνση Φωτογραφίας), Παύλος Παυλίδης (Μουσική), Βάλια Τσέρου (Σχεδιασμός Ήχου/Μιξάζ), Νίκος Πάστρας (Σχεδιασμός Τίτλων & Αφίσα).

Ιδιαίτερη μνεία θα κάνουμε για τη μουσική και τους ερωτικούς και συνάμα θλιμμένους στίχους του Παύλου Παυλίδη, που τους δημοσιεύουμε:

Λένε ότι άμα το πιστέψεις, κάποτε ανοίγουν οι ουρανοί,

Κάτι νύχτες σαν αυτή, με το βλέμμα καρφωμένο

Βλέπω κάτι αεροπλάνα σα σκιές στου γαλαξία τη γραμμή

Δεν πειράζει, μου αρκεί και μπορώ να περιμένω

Οι παλιές φωτογραφίες σαν νησιά στου χρόνου τον ωκεανό

Τις κοιτάζω και απορώ Πάλι δεν καταλαβαίνω

Πώς χωράει τόση αγάπη σε μια εικόνα και με βρίσκει πάλι εδώ

Να κοιτάζω το κενό που χορεύει ασημένιο

Οι παλιές φωτογραφίες σαν σκυλιά μέσα σε τούνελ σκοτεινό

Περιμένουν να φανώ, με ακούνε που ανασαίνω

Προχωράω μες το σκοτάδι μου ορμάνε και ξεσκίζουν το κενό, τον παλιό μου εαυτό

Ήρθε η ώρα να πηγαίνω

Λένε ότι άμα το πιστέψεις, κάποτε ανοίγουν οι ουρανοί

Κάτι νύχτες σαν αυτή, με το βλέμμα καρφωμένο

Βλέπω πάλι αεροπλάνα σαν σκιές στου γαλαξία τι γραμμή

Δείτε το βίντεο από το πρότζεκτ «Enter»

Ο Βασίλης Κεκάτος, ο οποίος τιμήθηκε στις Κάννες με τον Χρυσό Φοίνικα Ταινίας Μικρού Μήκους για την «Απόσταση Ανάμεσα στον Ουρανό και Εμάς», μίλησε στο Provocateur και στην Χρύσα Λύκου για πολλά και διάφορα θέματα, όπως για της εθνικές μας ονειρώξεις, την καταστολή στις πλατείες και πως αυτό που τελικά τον απελευθερώνει στο έργο του, είναι πως «Κανείς δεν νοιάζεται». Αναφέρθηκε στο έργο του, στην Κεφαλονιά και την Κυψέλη.

Είναι σημαντικό ότι η ταινία του παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και θερινοί κινηματογράφοι θέλουν να την προβάλλουν τον Ιούνιο. “Είναι πολύ γλυκό και συγκινητικό να προβληθεί στις κινηματογραφικές αίθουσες και όχι στο Youtube”, είπε χαρακτηριστικά, όμως το δυσάρεστο είναι ότι τα σχέδια του για τη νέα ταινία πάνε πιο πίσω.