Τώρα πια απαιτείται από όλους μας η μέγιστη δυνατή ψυχραιμία και υπομονή…

Δυστυχώς το επιδημιολογικό φορτίο, ιδιαίτερα στην βόρεια Ελλάδα, είναι πλέον πολύ ισχυρό και αντίστοιχα η πίεση που ασκείται στο σύστημα υγείας ασφυκτική. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του Εθνικού Οργανισμού Δημόσιας Υγείας, τα επιβεβαιωμένα κρούσματα κορονοϊού στην χώρα μας ανέρχονται σε 85.261, έχουν χάσει την ζωή τους 1.347 συμπολίτες μας, ενώ διασωληνωμένοι στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας βρίσκονται 499 ασθενείς.

Ο Νομός μας δυστυχώς τις τελευταίες ημέρες επιβαρύνθηκε επιδημιολογικά, με 52 επιβεβαιωμένα κρούσματα που τον κατατάσσουν στην προτελευταία θέση μεταξύ των Νομών της χώρας, μπροστά μόνο από την Λευκάδα που εμφανίζει 36 κρούσματα και μηδενικούς ευτυχώς θανάτους σε αμφότερους τους Νομούς. Ωστόσο, ως προς τα κρούσματα ανά 100.000 κατοίκους που αποτελούν και τον πλέον κρίσιμο δείκτη, η Κεφαλλονιά βρίσκεται πια στην προτελευταία θέση με 1 κρούσμα ανά 750,6 κατοίκους, έναντι ενός κρούσματος ανά 1.084,2 κατοίκους την περασμένη εβδομάδα. Από την τελευταία θέση της σχετικής κατάταξης, μας εκτόπισε ο Νομός Λασιθίου με 1 κρούσμα ανά 979,0 κατοίκους. Σε εθνικό επίπεδο ο δείκτης έχει διαμορφωθεί στο 1 προς 126,8 έναντι 1 προς 149,2 την προηγούμενη εβδομάδα, ενώ σε επίπεδο Περιφέρειας Ιονίων Νήσων στο 1 προς 401,3 έναντι 1 προς 474,0. Μάλιστα, η εικόνα αναμένεται να επιβαρυνθεί περαιτέρω τόσο πανελλαδικά όσο και στον Νομό μας, καθώς τα rapid test που πραγματοποιούνται είναι πλέον ιδιαιτέρως αυξημένα, ενώ τα αποτελέσματά τους θα προσμετρώνται επισήμως, όπως αυτά των μοριακών test.

Ανεξάρτητα πάντως από τα ιατρικά δεδομένα, όταν πριν από λίγους μήνες ξεκινούσε η περιπέτεια της πανδημίας του κορονοϊού, είχαμε επισημάνει ότι πέραν της προσπάθειας για την προστασία της δημόσιας υγείας και την θωράκιση του Ε.Σ.Υ., θα έπρεπε να διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού την κοινωνική μας συνοχή. Και αυτό γιατί ακραίες φωνές ή αντιδράσεις οδηγούν σε κοινωνικό αυτοματισμό και δυστυχώς σε κοινωνικό κανιβαλισμό με απρόβλεπτες συνέπειες. Άλλωστε η ιστορία βρίθει καταστάσεων αποπροσανατολισμού από τις ρίζες ενός προβλήματος, με μετατόπιση του «κατηγορώ» σε εξιλαστήρια θύματα και εύκολους στόχους. Και δυστυχώς τις τελευταίες ημέρες γινόμαστε μάρτυρες όλων όσων έπρεπε, παντί τρόπο, να αποφύγουμε ως κοινωνία.

Αντί να εστιάσουμε στο πως θα διαχειριστούμε όλοι μαζί την δύσκολη κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει, λειτουργεί ο καθένας μας κατά το δοκούν. Κάποιοι εξ ημών υπερβολικά, άλλοι εντελώς ανώριμα έως και ανεύθυνα και άλλοι με καθαρά πολιτικά κριτήρια και κίνητρα προς άγραν ψήφων.

Δεν υπάρχει αμφιβολία, πως αποτελεί δικαίωμα κάποιου να αρνείται την ύπαρξη του κορονοϊού, να θεωρεί ότι αποτελεί μια παγκόσμια συνωμοσία, ή ότι απλώς έχει δοθεί μεγάλη διάσταση σε μία ασθένεια που μας απειλεί όσο η κοινή γρίπη. Είναι όμως ταυτόχρονα υποχρέωσή του, με ότι αυτό συνεπάγεται σε επίπεδο καθημερινότητας, να προστατεύσει την υγεία του διπλανού του, καθώς αποτελεί το δικό του θεμελιώδες δικαίωμα.

Είναι επίσης δικαίωμα κάποιου να θεωρεί ότι στερείται των ατομικών του ελευθεριών με τις απαγορεύσεις στην κυκλοφορία, στις συγκεντρώσεις ή στις πορείες. Αποτελεί όμως συνταγματική υποχρέωσή του να τηρήσει τις αποφάσεις των αρχών και να μην θέτει σε κίνδυνο την ζωή όσων τις σέβονται, αλλά και ταυτόχρονα να μην αμφισβητεί στην πράξη το καθεστώς της ισονομίας, της ισότητας και της ισηγορίας που με αγώνες όλων, ένθεν κακείθεν, έχει κατακτηθεί. Αν δεν το κάνει, οφείλει προφανώς να αναλάβει και την σχετική ευθύνη.

Είναι τέλος δικαίωμα όλων μας να απαιτούμε ένα κραταιό σύστημα υγείας που θα μπορεί να παρέχει κλίνες εντατικής θεραπείας για όσους τις χρειάζονται και αντίστοιχα υποχρέωση του κράτους να δουλεύει σκληρά προς αυτή την κατεύθυνση. Ωστόσο, είναι και υποχρέωσή μας να προστατεύσουμε το υπάρχον σύστημα με τις όποιες δομικές και διαχρονικές αδυναμίες του. Ένα σύστημα που ας μην λησμονούμε ότι πριν λίγα χρόνια είχε έλλειψη ακόμη και σε γάζες.

Όπως έγραψε ο κορυφαίος στοχαστής και φιλόσοφος Ιμμάνουελ Κάντ, «Η ελευθερία του ενός, σταματά εκεί που αρχίζουν να θίγονται τα όρια της ελευθερίας των άλλων». Ας μην λησμονούμε λοιπόν, ότι η ελευθερία είναι δικαίωμα, αλλά ταυτόχρονα ευθύνη και υποχρέωση σεβασμού της ελευθερίας των υπολοίπων. Και όπως αναφέρεται στο άρθρο 4, παράγραφος 2 του Συντάγματος, «Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις».

Παράλληλα θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η δημοκρατία στον τόπο μας δεν απειλείται και ότι ουδείς δικαιούται να θεωρεί πως διαθέτει μεγαλύτερες ευαισθησίες από τον διπλανό του. Αυτό που απειλείται είναι μόνον η δημόσια υγεία, η κοινωνική συνοχή και η έννοια της κοινωνικής ευθύνης απέναντι στον εαυτό μας και στους συνανθρώπους μας. Επιπλέον, ειδικά σε μικρές περιοχές όπως η δική μας, θα πρέπει να αποφευχθεί με κάθε κόστους η ανθρωποφαγία. Είναι ανεπίτρεπτο να ψάχνουμε ως άλλοι «Πουαρό» ποιος αρρώστησε ή με ποιον ήρθε σε επαφή. Ο εντοπισμός των κρουσμάτων και η ιχνηλάτιση των επαφών τους είναι ατομική ευθύνη και υπόθεση των υγειονομικών αρχών, τις οποίες δεν μπορούμε να υποκαταστήσουμε κρεμώντας στα μανταλάκια συμπολίτες μας.

Τώρα πλέον είναι η ώρα που απαιτείται από όλους μας η μέγιστη δυνατή ψυχραιμία και υπομονή.

Πηγή: poulatakefalonias.gr