Απονη καρδιά με πέταξες στου δρόμου την άκρη με αδίκησες ……με έπλυνες καλά μου έβγαλες τα μύδια , με παράτησες ! Το κρίμα σου βαρύ, τι έφταιξα εγώ, με έδερνε ο βοριάς με γύριζε το κύμα, αλλά άντεχα εκεί μόνη, στητή και σιωπηλή.
Αυτό το πονεμένο τραγούδι χθές την ώρα του δειλινού, γέμιζε την ατμόσφαιρα στον ήρεμο κάμπο της Κρανιάς.
Διαβάστε τη συνέχεια στο kefaloniapress.gr
Απονη καρδιά με πέταξες στου δρόμου της Κρανιάς την άκρη , με αδίκησες …
