Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι σαν το ξεχασμένο στάχυ… Ενας από αυτούς αυτός ο ηλικιωμένος άνδρας που ψάχνει λίγο φαγητό στα σκουπίδια. Οταν πέσει το σκοτάδι, βγαίνει με τα λιγοστά υπάρχοντά του, πολύτιμα για εκείνον, για να αναζητήσει τροφή και κάτι που θα του φανεί χρήσιμο να συνεχίσει.
Αυτός ο άνθρωπος είναι ένας από τους χιλιάδες συμπολίτες μας που βρίσκονται στους δρόμους της Αθήνας, κοιμούνται σε χαρτόκουτα, σκεπάζονται με σκισμένες και βρώμικες κουβέρτες. Αυτός ο άνθρωπος καταδεικνύει τη σκληρή πραγματικότητα της ανεργίας, της φτώχειας. Και μας τονίζει το πρόβλημα που είναι υπαρκτό, ειδικά στην Αθήνα που συγκαταλέγεται στις πόλεις με τους περισσότερους αστέγους στον κόσμο.
Και μπορεί κάποιοι να μην τους «βλέπουν», όμως οι άστεγοι υπάρχουν στους δρόμους της Αθήνας πρωί και βράδυ, παρά την αδιαφορία για το πρόβλημα.