Εκοιμήθη η ηγουμένη της Ιεράς Μονής Αγίου Ανδρέα Μηλαπιδιάς, Ανδριανή…Μαζί της τελειώνει μια εποχή….Ποτέ τα πράγματα δεν θα είναι ίδια…
Είχα την τύχη να τη γνωρίσω μικρό παιδί όταν πηγαίναμε με τον πατέρα μου για τον εσπερινό του Σαββάτου στον Αγιο Ανδρέα με τα πόδια από τα Μεταξάτα..
Η πίστη και η υπομονή την χαρακτήριζαν…Η απλότητα και η προσφορά προς τον συνάνθρωπο την διέκριναν…Ποτέ δεν είπε κακό για κανέναν..Και όταν οι ανέστιοι τρόφιμοι του γηροκομείου έψαχναν στέγη,καθώς τα χρήματα εξαντλήθηκαν από εδω και από εκεί,άνοιξε ως τέκνο του Κυρίου ανιδιοτελώς τις πόρτες της Μονής…Και ας μην το αναγνώρισαν οι κύριοι αυτοί που εκμεταλεύτηκαν την προσφορά αυτή..Αν και της υπόσχομαι ότι το κεφάλαιο αυτό δεν θα κλείσει ετσι…
Είχε ξεχωριστή θέση στην καρδιά του πατέρα μου…Τα αισθήματα ηταν αμοιβαία……
Πριν μερικούς μήνες μου ζήτησε μια φωτογραφία του πατέρα μου.Την κρέμασε κάτω από τους Αγίους που είχε στο κελί της..Μεγάλη τιμή…
Πριν λίγες ημέρες την επισκέφθηκα με τη γυναίκα μου…Μου είπε πόσο χαρούμενος θα ήταν ο πατέρας μου…Ξέρω ότι θα του το μεταφέρει ..
Εφυγε ήσυχη με τη συνείδησή της καθώς δεν παρέκλεινε ούτε μοίρα από την πορεία της, σίγουρη για την επιλογή της..
Ανδριανή καλό σου ταξίδι….
Από το fb του Προέδρου του ΟΚΑΠ Μιχάλη Μοσχονά
