Το ΕΣΥ μας και το ΕΓΩ μας

Στην εποχή του κορονοιού οι Έλληνες ως άλλοι Χριστόφοροι Κολόμβοι ανακάλυψαν το ΕΣΥ(Εθνικό Σύστημα Υγείας).
Για όλους εμάς που υπηρετούμε τον χώρο της υγείας αλλά και τους συγγενείς μας το ΕΣΥ ήταν, είναι και θα είναι κάτι εξαιρετικά οικείο.
Όλοι οι γιατροί εκπαιδευόμαστε ως φοιτητές και αργότερα ως ειδικευόμενοι στα Δημόσια νοσοκομεία.
Ξέρουμε από πρώτο χέρι τι σημαίνει εφημερία, ξενύχτι, κούραση, stress, ψυχολογική σύνθλιψη.
Ξέρουμε από πρώτο χέρι τι σημαίνει να μην έχεις ένα αξιοπρεπές δωμάτιο να ξεκουραστείς μέσα στην άγρια νύχτα, να μην έχεις την δυνατότητα να κάνεις ένα μπάνιο και να αναγκάζεσαι να περιφέρεις τα ιδρωμένα σου ρούχα παντού, να μην έχεις αξιοπρεπή σίτιση, να μην έχεις γενικώς.
Ξέρουμε από πρώτο χέρι τι σημαίνει να χαλάσει κάποιο μηχάνημα(ιδιαίτερα στην δική μου ειδικότητα τα προβλήματα τέτοιου τύπου ήταν συνεχή). Οι διαδικασίες τεχνικής υποστήριξης ή αντικατάστασης των μηχανημάτων όταν χαλούσαν ήταν τόσο χρονοβόρες που σχεδόν το αντίστοιχο τμήμα έκλεινε.Σε μεγάλο νοσοκομείο της Αθήνας που έκανα την ειδικότητα μου φτάσαμε να κάνουμε εφημερία καλοκαίρι ( περί τους 150 υπερήχους ημερησίως)χρησιμοποιώντας φορητό μηχάνημα υπερήχων γιατί το κανονικό ήταν χαλασμένο πάνω απο 2 μήνες!
Όταν χαλούσε ο αξονικός τομογράφος το τμήμα έκλεινε κανονικά αφού ξέραμε ότι θα χρειαζόταν τουλάχιστον μήνας για να επιδιορθωθεί.
Τα κρεββάτια στην ΜΕΘ ήταν μονίμως κατηλειμμένα και πάντα γινόταν αγώνας από τους γιατρούς της για περισσότερα διαθέσιμα.
Το προσωπικό μονίμως ελλιπές.Δεν θυμάμαι ούτε μία ημέρα που να μην γινόταν συζήτηση για τον αριθμό των Επιμελητών Α ή Β που ήταν στο τμήμα το πρωί ή που ήταν στο πρόγραμμα των εφημεριών.Πάντα κάποιοι έλειπαν, πάντα ο Διευθυντής του τμήματος γκρίνιαζε στον Διοικητή του νοσοκομείου για τις ελλείψεις γιατρών και νοσηλευτών.
Κι όλα αυτά την πενταετία 2000-2005 όπου σαν Έλληνες ζούσαμε όπως οι Ελβετοί.Τα χρήματα στην εκτός ΕΣΥ ζωή μας έτρεχαν σαν χώρα από τα  μπατζάκια.Μέχρι και Ολυμπιακούς αγώνες διοργανώσαμε.
Γιατί λοιπόν τα προβλήματα του ΕΣΥ κατάντησαν να είναι διαχρονικά?
Γιατί σέρνεται αυτή η μιζέρια στα δημόσια νοσοκομεία όλα αυτά τα χρόνια?
Δεν γνωρίζω τις σωστές απαντήσεις.
Μόνον εικασίες μπορώ να κάνω.
Διαχρονικό πρόβλημα είναι το πολύ μικρό ποσοστό του προυπολογισμού το οποίο διατίθεται για την δημόσια υγεία.Το ποσοστό συρρικνώθηκε στην ουσία την τελευταία 10ετία λόγω κρίσης, με αποτέλεσμα τα λεφτά πολύ απλά να μην φτάνουν.
Διαχρονικό πρόβλημα είναι η τοποθέτηση διοικητών στα νοσοκομεία μάλλον αναρμόδιων για αυτήν την δουλειά.Η κομματική ταυτότητα υπερισχύει των ικανοτήτων (υπάρχουν βέβαια και οι εξαιρέσεις), με αποτέλεσμα πτωχά ή και ανύπαρκτα αποτελέσματα.
Διαχρονικό πρόβλημα εκτός από την κακοδιοίκηση είναι και η κακοδιαχείρηση των αναλωσίμων υλικών, των φαρμάκων και του ιατρικού εξοπλισμού.
Διαχρονικό πρόβλημα είναι ότι πέραν της κρατικής χρηματοδότησης τα δημόσια νοσοκομεία δεν έχουν δικούς τους πόρους.Τα ασφαλιστικά ταμεία δεν πλήρωναν επαρκώς τα νοσοκομεία τις καλές εποχές τους, πόσο μάλλον τώρα που ο ΕΟΠΠΥ βολοδέρνει μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.
Σημερινό πρόβλημα αποτελεί η αύξηση του όγκου των ανθρώπων που καταφεύγουν στα δημόσια νοσοκομεία.Η οικονομική κρίση και το μεταναστευτικό έπαιξαν καθοριστικό ρόλο σε αυτό.
Διαχρονικό πρόβλημα αποτελεί η ανεξήγητη αδιαφορία όλων των κυβερνήσεων να στελεχώσουν τα δημόσια νοσοκομεία.
Οι μισθοί των γιατρών του ΕΣΥ ήταν και είναι πενιχροί σε σχέση με αυτά που προσφέρουν.
Δεν καταλαβαίνω λοιπόν γιατί δεν διορίζονται γιατροί και νοσηλευτές?Δεν κοστίζουν δα και τόσο πολύ σε ένα κράτος που προτιμά να διορίζει αγροφύλακες.Ας έχουν τα δημόσια νοσοκομεία λιγότερους κηπουρούς και διοικητικό προσωπικό και περισσότερους γιατρούς.Οι τελευταίοι είναι και η καρδιά τους στο κάτω κάτω.
Σε αντιδιαστολή με τον τρόπο λειτουργίας του ΕΣΥ αναρωτηθείτε τι συμβαίνει στα μεγάλα Ιδιωτικά νοσοκομεία.
Άριστο περιβάλλον, καινούργια καλοσυντηρημένα μηχανήματα, επαρκέστατο προσωπικό, ξεκούραστοι γιατροί, δωμάτια λούξ για τους γιατρούς και τους ασθενείς, τραπεζαρίες εφάμιλλες της Μεγάλης Βρεττάνιας, πλήρης γραμματειακή υποστήριξη των τμημάτων, κλίνες ΜΕΘ σε αυτάρκεια.
Θα πει κάποιος ότι τα ιδιωτικά αυτοχρηματοδοτούνται απο τους ασθενείς τους.
Συμφωνώ.
Μήπως λοιπόν αφού οι κυβερνήσεις δεν φαίνονται διατεθειμένες να αυξήσουν την οικονομική τους βοήθεια και ο ΕΟΠΠΥ δεν φαίνεται να μπορεί να στηρίξει ουσιαστικά να κάνουμε κάτι όλοι εμείς?
Δυστυχώς δωρεάν υγεία γιά όλους και φτωχό ή μίζερο ή ανίκανο αν προτιμάτε κράτος δεν συμβαδίζουν.
Πρέπει να βρεθεί μια φόρμουλα ούτως ώστε και ο κόσμος να συνεισφέρει οικονομικά στα δημόσια νοσοκομεία.
Πρέπει να σώσουμε το ΕΣΥ μέσα όμως από το ΕΓΩ.
Μαρκάτος Αναστάσιος