Γράφει ο Σπύρος Αλεβιζόπουλος
Η εβδομάδα έκλεισε …..
Με την εξαιρετική και εντυπωσιακή εκδήλωση για τον Άη Γιάννη τον Λαμπαδιάρη με το Λύκειο Ελληνίδων…
Μέρα ξεχωριστή για μένα, μιας και την ημέρα με τις φωτιές γεννήθηκα εκεί στην Κοκκινιά σε ένα Νοσοκομείο που λεγόντανε «Αμερικανίδων Κυριών»…
Ο τίτλος τα λέει όλα.
Αμερικανίδες κυρίες με τα δολάρια τους μέσα στην κατοχή έφτιαξαν ένα Νοσοκομείο.
«Πανάθεμα το» για νοσοκομείο, όπως μου’λεγε η μάνα μου.
Τρεις φορές κόντευα να βγω νεκρό.
Τελικά την γλίτωσα και βρίσκομαι εδώωωωωω!!!!
Για να μου κάνει η κ. Ευρώπη Μοσχονά τη μεγάλη έκπληξη το Σάββατο το βράδυ.
Πω πω πω, έκπληξη……
(Με έκανε άνω κάτω, δεν είμαι συνηθισμένος με τέτοια).
Είχαμε μια συζήτηση πριν αρχίσει η εκδήλωση.
Την ώρα που της ζήτησα το πρόγραμμα.
Και μέσα σ’ όλα της είπα ότι γεννήθηκα μαζί με το έθιμο αυτό, εν έτει 1943.
Η κ. Μοσχονά, θέλοντας να μου κάνει έκπληξη (ποιος ξέρει), την ώρα που έφθασε η μεγάλη στιγμή να ανάψει η φωτιά.
Είπε στο μικρόφωνο ότι σήμερα έχει τα γενέθλια του και ο Σπύρος Αλεβιζόπουλος και ας τον τιμήσουμε κλπ κλπ κλπ.
Πω πω, εκείνη την ώρα ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί.
Μια πλατεία γεμάτη κόσμο να ακούει την ορχήστρα να παίζει «Happy Birthday to You» και να τραγουδάνε όλοι μαζί.
Και δεν φτάνει αυτό.
Ξαφνικά μου έρχεται μια τούρτα από μια δεσποινίδα, και μέσα στη μέση της εκδήλωσης να βρίσκομαι με την τούρτα στα χέρια και να μην ξέρω τι να κάνω.
Ευτυχώς η ίδια η δεσποινίδα είδε την αμηχανία μου και ήρθε και μου την πήρε από τα χέρια μου, ούτε καν ήξερα που πήγε.
Καλοφάγωτη πιστεύω να ήταν.
Γιατί εγώ ήμουν τόσο συγχυσμένος που με αιφνιδίασαν με τέτοιο «γλυκό» τρόπο και έφυγα χωρίς να ευχαριστήσω την κ. Μοσχονά και τα κορίτσια που μου συμπαραστάθηκαν στην αμηχανία μου.
Πως σας φάνηκε αυτό;
Εμένα πρώτη φορά μου έχει τύχει κάτι τέτοιο.
Δεν είμαι συνηθισμένος.
(Ξέρω, κάποιοι θα πουν το φαρμάκι τους, αλλά δεν πειράζει).
Και οποιοδήποτε λάθος μου, συγχωρείστε με.
Αλλά, και η κ. Ευρώπη γιατί δεν με ρώτησε;
Θα μου πείτε, αν με ρώταγε μπορεί να έφευγα από την εκδήλωση.
Τέλος πάντων, καλά να είμαστε όλοι και πάλι ευχαριστώ από την καρδιά μου.
Γι αυτή την αναπάντεχη έκπληξη.
Έχω ξαναγράψει τα χορευτικά συγκροτήματα που δραστηριοποιούνται στην Κεφαλονιά.
Είναι όλα πολύ αξιόλογα.
Θα μπορούσαμε να κάνουμε ένα μεγάλο φεστιβάλ…..
Εδώ στην Κεφαλονιά με καλή διαφήμιση για να προσελκύσει επισκέπτες.
(Θυμάστε το Χορωδιακό Φεστιβάλ επί εποχής Αλέκου Καλαφάτη;)
Με ένα καλό πρόγραμμα παρουσίας όλων των συγκροτημάτων.
Μια καλή σκηνοθεσία.
(Ας φέρουμε και ειδικό που να ξέρει από τέτοια φεστιβάλ, δεν είναι κακό).
Με μια βδομάδα ή και περισσότερο ο χρόνος διάρκειας του.
Να δείτε πως θα ακουστούμε και πιο έξω.
Κάτι τέτοιο απ’ ότι γνωρίζω γίνεται στην Λευκάδα.
Εδώ στην αρχή να εμφανιστούν μόνο ντόπια συγκροτήματα.
Είναι τόσα πολλά.
Θα καλύψουν το πρόγραμμα.
Αν «πιάσει» πάμε και πιο έξω.
Μια πρόταση κάνω.
Αναδημοσίευση από www.kefalonianews.gr
