Με λαμπρότητα η λιτάνευση της εικόνας της Παναγίας Δραπανιώτισσας, πολιούχου της πόλεως του Αργοστολίου (εικόνες – βίντεο)

Με εκκλησιαστική λαμπρότητα τελέστηκε σήμερα το απόγευμα η  Θεία Λειτουργία για τον εορτασμό της Παναγίας της Δραπανιώτισσας, προστάτιδας της πόλεως του Αργοστολίου,  στον Ιερό Ναό Υπεραγίας Θεοτόκου Δραπάνου.
Μετά το πέρας της παρακλήσεως πραγματοποιήθηκε Ιερά Λιτάνευση της Εικόνας της Παναγίας της Δραπανιώτισσας, από τον Ιερό Ναό Υπεραγίας Θεοτόκου στον Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος μέσω της γέφυρας Debosset.
Στην θεία λειτουργία και την ιερά λιτανεία της εικόνας παραβρέθηκαν εκπρόσωποι των πολιτικών, στρατιωτικών αρχών του τόπου και πλήθος κόσμου.

Η ιερά εικόνα θα παραμείνει στον Ιερό Ναό Άγίου Σπυρίδωνος μέχρι την Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2018, οπότε θα τελεστεί Ιερά παράκληση και εκκίνηση της λιτανείας της ιεράς εικόνας προς το Δράπανο 17.30 από τον Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος μέσω Λιθοστρώτου Δεβοσέτου, γέφυρα έως το Δράπανο.

Η Υπεραγία Θεοτόκος Δραπάνου πολιούχος της πόλεως Αργοστολίου

Τις 24 Σεπτεμβρίου σύμφωνα με το εορτολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας εορτάζει η «Παναγία η Μυρτιδιώτισσα» .
Η εορτή της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας στην Κεφαλονιά εορτάζει στον Ιερό Ναό του Αγίου Διονυσίου στο Δράπανο, όπου και λέγεται και ναός της Δραπανιώτισσας. Στέκει δίπλα στο νεκροταφείο του Δραπάνου η εκκλησία της «Δραπανιώτισσας» μ’ όλο το κτηριακό της συγκρότημα και με τ’ όμορφο ανακατασκευασμένο καμπαναριό της.

Η εκκλησία άρχισε να κατασκευάζεται γύρω στα 1813 κοντά δε στο ναό  υπήρχε ένας μόλος που λεγόταν «ο μόλος της Παναγίας» .

Σύμφωνα με τον ιστοριοδίφη Ηλία Τσιτσέλη ,ο αρχιδιάκονος της Επισκοπής Κεφαλληνίας Σπυρίδων Δεφαράνας στις 22 Ιουλίου του 1812 υπέβαλλε αίτηση που απέτεινε στο γραφείο της Επισκοπής για την ανέγερση του Ιερού Ναού.

Η οικοδόμηση του ναού άρχισε αμέσως, έπειτα από τη θετική απόφαση του τότε αρχιεπισκόπου Κεφαλληνίας, Ζακύνθου και Ιθάκης, Ιωαννίκιου Άννινου.

Τη θεμελίωση έκανε η μοναχή Κωνσταντίνα Χαλικιά χήρα Αναστασίου Κλαδά, που ήταν και η κύρια χρηματοδότης του έργου, αφού για τον σκοπό αυτόν χρησιμοποίησε όλη της την περιουσία, 351 γρόσια, δίνοντάς τα στον τεχνίτη Τουμάζον Ζακυνθινόν .

Η μοναχή εκτός από την χρηματική της περιουσία έδωσε στον ναό και δύο εικονίσματα ένα που «τυχχάνουσι συλλήβδην εζωγραφισμένοι οι άγιοι Νικόλαος , Σπυρίδων, Βαρβάρα και Σάββας» και την εικόνα που παριστάνει «την Θεομήτορα ως ελεούσαν του Κύκκου .

Υπάρχει και η παράδοση, πως η εικόνα της Παναγίας την έφερε από τα Κύθηρα η μοναχή Κλαδά, όπου και ασκήτευε πρωταρχικά στο εκεί μοναστήρι της Μυρτιδιώτισσας ή κατά άλλους μπορεί να είχε μεταβεί ως προσκυνήτρια σε αυτό το μέρος και να έφερε την εικόνα.

Στην αρχή η εικόνα είχε τοποθετηθεί στον Ναό του Αγίου Ελευθερίου, ναός που στο κελί του ασκήτευε η μοναχή Κλαδά και τελικά κατέληξε σύμφωνα με την διαθήκη της, στο ναό του Δράπανου. Βέβαια η εκκλησία είναι αφιερωμένη στον Άγιο Διονύσιο της Ζακύνθου και τα εγκαίνια του ναού έπειτα από πολλές ταλαιπωρίες πραγματοποιήθηκαν στις 30 Νοεμβρίου 1836.

Η πρώτη λιτανεία πρέπει να ήταν μια αυθόρμητη έκφραση και συννενόηση των πιστών, που σήκωσαν το θρόνο και τον πήγαν έως την Κολόνα της Γέφυρας. Από το 1855, σύμφωνα με τον Αγγελο-Διονύση Δεμπόνο, η πομπή της λιτανεία της θα φθάσει στο Αργοστόλι.

Κατά καιρούς το τελετουργικό της εορτής, το οδοιπορικό της λιτανείας, και τα γλέντια που γίνονταν ιδίως κατά την ολονυχτία της εορτής , «δημιουργούσαν» στην κοινωνία του Αργοστολίου διαμάχες και ευτράπελα. .

Τα πυροτεχνήματα θα ξεκινήσουν να γίνονται από το 1840 από τα χέρια και την τέχνη κάποιου Βάλσαμου κι αργότερα από τον Ιταλό πρόσφυγα Έκτορα Φρεσκέτη, που ήταν ονομαστή η επιτηδειότητά του σε αυτά.

Τα πυροτεχνήματα τα τοποθετούσαν στον λοφίσκο απέναντι από την εκκλησία ή στο απέναντι πλάτωμα για να φαίνονται στα γύρω χωριά και στο Αργοστόλι. Τα παράγγελνα ιδιαιτέρως στην Ζάκυνθο. Πολλές φορές οι επίτροποι διαφωνούσαν για την ώρα που έπρεπε «να πέσουν οι ροδέλες», έτσι ονομάτιζαν τα πυροτεχνήματα. και ο λόγος ήταν, γιατί ο καθένας είχε και διαφορετική άποψη. Κάποιοι που έδειχναν πιο αλέγροι και γλεντζέδες προτιμούσαν να καούν τα πυροτεχνήματα κατά την ολονυχτία, όταν το κέφι, ευθυμία και το γλεντοκόπι είχαν κορυφωθεί.

Με πληροφορίες από τον  Γεράσιμο Γαλανό


Αναδημοσίευση από www.kefaloniamas.gr