Την Snoopy δε την πρόλαβα αλλά ο χώρος είναι ο ίδιος. Δεν ξέρω αν στα ηδη 26 χρόνια που παίζω μουσική, αν έχω αγαπήσει περισσότερο άλλο μαγαζί από αυτό. Και θυμάμαι ένα βράδυ από τα 70-80 βράδια που έζησα εκεί το 2002, κάποια ωραία λόγια του Ριζιάνου.
Το συγκεκριμένο βίντεο κάποιοι από εσάς, αν όχι όλοι, θα το έχετε δει. Είναι είναι “απόσταγμα” ενός θρυλικού καλοκαιριού όπως το βίωσα εγώ, μιας και ήταν η τελευταία του σεζόν δυστυχώς..
Την ευκαιρία μου την έδωσε ο Γιώργος ο Μοσχονάς που δεν είναι πια μαζί μας και τον ευχαριστώ ακόμα μέσα μου. Η ζεστασιά και η αγάπη που έχω εισπραξει στο Ληξούρι από ένα σωρό κόσμο και φίλους πλέον , είναι ο λόγος που συνέχισα να έρχομαι τα τελευταία 19 χρόνια σε αυτό το μέρος με τον ίδιο ζήλο.
Από το fb του Takis Niaros
