ΕΝΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑ Ή ΣΚΕΛΕΤΟΣ ΤΟΥ ΛΗΞΟΥΡΙΟΥ….

Έχουν καβαλήσει
μερικοί καλάμι, 
μα τι καλάμι!!!!!

“Καινούριο κοσκινάκι μου
και που να σε κρεμάσω;;;”
Έλεγε και λέει η λαϊκή σοφία!

Έπαρση παιδί μου, έπαρσάρα..
Θα μας σώσουν όλους..
Την πόλη τη λατρευτή…..
Κι έχει ο Θεός…

Εμείς οι άλλοι;;;
Παλιοί σκελετοί, φαντάσματα του παρελθόντος, κι ότι χειρότερο….

Κι έτρεξαν να παραδοθούν,
στη νέα τους ορμή…
Μην κλέψουν μερτικό
της εύνοιά τους….
Τι μεγαλοσύνη!!!!!
Τι αγάπη αγνή, για την πόλη!!!!!

Κατά τα άλλα όμως,
κάνουν λάικ,
(αρχηγάρες νέες
κι επιδοξες φωνές της πόλης)
κάτω από ανώνυμους
κουκουλοφόρους αναρτήσεων…
(Τα έχουμε κρατήσει στο αρχείο).
Όπως κάτι Σκαράτους ή Σκαλάτους…..
Όχι Λασκαράτους…

Αγαπούν την πόλη,
κουτοπόνηρα όλοι..
Αλλά δεν ξέρουν το πνεύμα της…
Της σάτιρας, της παρρησίας….

Εγωιστές, απύθμενοι
Φαρισαίοι κομπαστές…..

Το γνήσιο πνεύμα,
δεν κρύβεται ποτέ,
της πόλης του Λασκαράτου….

Αρθρογραφεί επώνυμα…

Ας βοηθήσει ο Θεός το Ληξούρι….

Βαγγέλης Θεοφιλατος του Αθηναγόρα