“Τα θεμέλια μου στα βουνά
και τα βουνά σηκώνουν οι Λαοί στον ώμο τους
και πάνω τους η μνήμη καίει άκαυτη βάτος…
Οδυσσέας Ελύτης
Στην Πίνδο, στον Σμόλικα, στην Φούρκα, στην Κλεισούρα, στην Καστάνιανη και στα Κεραύνεια…
Στην Σαμαρίνα και το Ταμπούρι, στην Κιάφα στην Μουργκάνα και την Τρεμπεσίνα…στο
ΥΨΩΜΑ 731
Στον δρόμο από Πρεμετή γιά Κλεισούρα.
Από το Μπαλαμπάνι ξεκινά ο δρόμος γιa το ύψωμα731.
Ανεβήκαμε σε έναν δρόμο που με δυσκολία θα τον έλεγες Καρόδρομο.
Μπροστά μας η κορυφή του 731.
Έπιασα τον εαυτό μου να τρέχει με αγονία σε δύσβατο τόπο.
Σε καλεί η στιγμή, σε καλεί η Ιστορία και ο χρόνος.
“Η πορεία προς το μέτωπο. Έπρεπε λέει να πιάσουμε τις γραμμές που κρατούσαν ως τότε…”.
Στην κορυφή οβίδες που δεν πρόλαβαν να χρησιμοποιηθούν, απομεινάρι ενός τιτάνιου αγώνα.
Τα ορύγματα ακόμα ανοικτά. Χαντάκια μισού μέτρου. Πολέμησαν κολλημένοι με την γή. Γίνανε ένα με το χώμα.
Η διαταγή του Ταγματάρχη Δημήτρη Κασλά:
“Επί των κατεχομένων θέσεων θα αμυνθώμεν μέχρις εσχάτων. Ουδείς θα κινηθεί προς τα οπίσω. Μόνον τότε θα διέλθει ο εχθρός. Οταν άπαντες θα αποθάνωμεν επι των θέσεων μας”
Χάθηκαν από τους βομβαρδισμούς 6 μέτρα από το ύψος της κορυφής του 731.
Και ουδείς εκκινήθει προς τα οπίσω!
Και δεν πέρασαν!
Ήταν Μάρτιος του 1941.
Ε δω ο Πόλεμος κερδήθηκε τελικά.
Τότε χρειάστηκε να παρέμβει η Ναζιστική Γερμανία γιατί στο 731 η απόφαση είχε παρθεί:
“Δεν θα περάσουν”!
Σήμερα στην κορυφή το μνημείο:
“Στην μνήμη των αξίων τέκνων της Πατρίδος… Αθάνατοι”
δίπλα τα απομεινάρια από το κατεστραμμένο αρχικό μνημείο
Λίγο πιό κάτω πεταμένο απο τους ίδιους ανιστόρητους εξτρεμιστές το σήμα της Ιταλικής θυσίας
”Al suoi CADUTI…”.
Αλλά ο κύκλος της Εθνικής τραγωδίας:
Στην φυλακή ή στην εξορία ή από πείνα πέθαναν ο Θεμιστοκλής,ο Μιλτιάδης,ο Αριστείδης ο Δίκαιος,ο Φειδίας,ο Αισχύλος,ο Σοφοκλής,ο Ηρόδοτος,ο Θουκυδίδης,ο Κολοκοτρώνης,ο Νικηταράς…
Ίδια η τύχη του Ήρωα του 731,του Ταγματάρχη Κασλά.
Ο αγωνιστής της Μικρασίας,ο Ταγματάρχης του 731 στην εξορία και μετά στην απόταξη.
Το αδίκημα του οτι πολέμησε στην Εθνική Αντίσταση και κρίθηκε “ανάξιος της Πατρίδος,μίασμα και εθνικά επικίνδυνος” από τους μηδέποτε πολεμήσαντες!
Πέθανε το 1966 λησμονημένος.
Μετά από 20 περίπου χρόνια, το 1985, η Πατρίδα τον “αποκατέστησε”.
Του απένειμε τον βαθμό του Ταγματάρχη μετά θάνατον.
“ΑΝΔΡΩΝ ΕΠΙΦΑΝΩΝ ΠΑΣΑ ΓΗ ΤΑΦΟΣ”
Στο Μοναστήρι του Αγίου Νικολάου στην Κλεισούρα.Το Νεκροταφείο των Ελλήνων πεσόντων στο Έπος του 1940-41.
Ανώνυμα μνήματα.
Χίλια νέα παλληκάρια που “έπεσαν υπέρ Πατρίδος”.
Μιά τιτάνια προσπάθεια,κύρια του τέως Υπουργού Γεωργίου Σούρλα,να αναληφθούν τα οστά των Ηρώων του 1940.
Οι περισσότεροι είναι ακόμα εκεί!
Στην γραμμή Πρεμετή -Κλεισούρα- Τεπελένη.
Έστω και τώρα η Πατρίδα να πράξει το καθήκον της απέναντι στα Παιδιά της.
Στους Βουλιαράτες.Στην έδρα του πεδινού χειρουργείου του Πολέμου.
Στον κάμπο της Δρόπολης. Το Νεκροταφείο ενταφιασμού κύρια όσων η ιατρική φροντίδα δεν στάθηκε ικανή.
Διαβάζω:
“Δεκανέας Πλάτων Θωμάς του Σπυρίδωνος γεννηθείς 1917 Αργοστόλι Κεφαλληνίας 34ο Σύνταγμα Πεζικού, απεβίωσε 8-3-1941”
ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΤΕΣ ΚΑΙ ΘΙΑΚΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ 1940
Από καθήκον απέναντι στον Πλάτωνα, από καθήκον σε όσους αφήσανε την Ζωή τους στα Βουνά της Αλβανίας. Από καθήκον απέναντι στην Ιστορία αυτού του Τόπου ανατρέχω στα στοιχεία του Γενικού Επιτελείου Στρατού όπως αυτά έχουν δημοσιευθεί. Καταγράφω τους Ήρωες πεσόντες Κεφαλονίτες και Θιακούς στο Έπος του 1940-41:
1.-Αλιβιζάτος Ανδρέας του Σταυρου. Δαμουλιανάτα
2.-Αλιβιζάτος Τζανής του Κοσμά . Δαμουλιανάτα
3.-Αλεξανδράτος Παναγιώτης του Δημητρ. Μακρυώτικα
4.-Αρέθας Κοσμάς του Δημητρίου. Ιθάκη
5.-Αννινος Βαπτιστής του Σάββα. Ασπρογέρακας
6.-Αντύπας Κων/νος του Σπύρου Αντυπάτα.
7.-Αντύπας Σπύρος του Μιχάλη Αντυπάτα
8.-Αντωνάτος Δημήτριος του Ευαγγέλλου Σάμη
9.-Απέργης Γεώργιος του Αγαπίου Καρδακάτα
10.Αρδαβάνης Σταύρος του Αίσιου Αργοστόλι
11.Αυγερινός Διονύσιος του Αναστασίου Βαλεριάνο
12.Βαλλιανάτος Γεράσιμος του Νικολάου Βαλσαμάτα
13.Βαλιάνος Αρίσταρχος του Δημητρίου Κεραμειές
14.Βουδούρης ή Μουντούρης Αντών.τ. Θεοδ. Αργοστόλι
15.Βουτσινάς Άγγελος του Χαράλαμπου Ληξούρι
16.Βουτσινάς Χρήστος του Σπύρου Φάρσα
17.Γαβριελάτος Νικόλας του Σπύρου Ξενόπουλο
18.Γαλιατσάτος Γεράσιμος του Γρηγόρη Βαλσαμάτα
19.Γαλιατσάτος Γεράσιμος του Αγγέλου Βαλσαμάτα
20.Γαλιατσάτος Σταυρος Ληξούρι
21.Γερολυμάτος Σπύρος του Ιωάννη Νύφι
22.Γεωργόπουλος Γεράσιμος του Πάτροκλου Μουσάτα
23.Γεωργάτος Θεοχάρης του Γερασίμου Τσακαρισιάνο
24.Γεωργόπουλος Νικόλας του Στυλιανού Μουσάτα
25.Γιαννάτος Σπύρος του Κων/νου Αργοστόλι
26.Γιαννάτος Σπύρος του Ευαγγέλου Μαντζαβινάτα
27.Δελαπόρτας Φώτης του Ηλία Περαχώρι Ιθάκης
28.Θεοδωρακάτος Ιωάννης του Χαραλαμ. Χαλιωτάτα
29.Θεοφιλάτος Διονύσιος του Χαραλάμπ. Δαμουλιανάτα.
30.Θωμάς Πλάτων του Σπύρου Αργοστόλι.
31.Θωμάτος Ιωάννης του Αντώνη Βλαχάτα
32.Καγκάδης Διονύσιος του Ευαγγέλου Καπανδρίτι
33.Κακούρης Ιωάννης του Γεωργίου Μουσάτα
34.Καλάβριας Ιωάννης του Κων/νου Μεταξάτα
35.Καλλιγάς Μιχαήλ του Σταύρου Μεταξάτα
36.Καλογύρης Παναγιώτης του Σπύρου Κάλαμος Ιθάκης
37.Καπάτος Κοσμάς του Διονυσίου Δειλινάτα
38.Καψάλης ή Κολαίτης Σπύρος του Λάμπρου Κομιτάτα
39.Κομηνάτος Αλέξανδρος του Κων/νου Αγία Θέκλη
40.Κοντογιαννάτος Χαράλαμπος του Ανδρέα Κοντογεννάδα
41.Κουνάδης Ιωάννης του Ευσταθίου Αργοστόλι
42.Κουρούκλης Χαράλαμπος του Γερασίμου Ληξούρι
43.Κουτροκόης Σπύρος του Μιχάλη Σκάλα
44.Κουτσουβέλης Διονύσης του Ιωάννη Κιόνι Ιθάκης
45.Κωνσταντάτος Θεμιστοκλής του Νικολάου Σάμη
46.Λιναρδάτος Ανδρέας του Γερασίμου Βαλσαμάτα
47.Λομβέρδος Ιωάννης του Παναγιώτη Πεσσάδα
48.Λουρδάς Σπυράγγελος του Διονυσίου Βαλεριάνο
49.Μανωλάτος Ιωάννης του Παναγή Δειλινάτα
50.Μανωλάτος Κοσμάς του Ζησίμου Δειλινάτα
51.Μαρκέτος Θωμάς του Σπύρου Κατάραχο
52.Μαρούλης Ελευθέριος του Παναγ. Κάλαμος Ιθάκης
53.Ματζουράτος Διονύσιος του Παναγή Σκινέας
54.Μεταξάτος Σπυρίδων του Αγγέλου Δειλινάτα
55.Μιχαλάτος Θεοτόκης του Παναγή Βλαχάτα
56.Μοσχονάς-Καρκαβέλλης Κωνσταντίνος Χαβδάτα
57.Μοσχονάς Γεώργιος του Ιωάννη Χαβδάτα
58.Μοσχόπουλος Σπυρίδων του Αθανασίου Χαβδάτα
59.Μουρελάτος Μαρίνος του Κυριάκου Χαβδάτα
60.Μουρελάτος η Καμπανός Αγγελος τ.Μιχ. Χαβδάτα
61.Μπατιστάτος Πέτρος του Νικολάου Αργοστόλι
62.Νικολάτος ή Λιβιεράτος Γεώργιος τ. Διον. Αγία Θέκλη
63.Παπαδάτος Χαράλαμπος του Μιχάλη Δαυγάτα
64.Παπαδάτος Διονύσιος του Σπύρου Αγία Ευφημία
65.Παπασταθάτος Παναγιώτης του Διον. Κομιτάτα
66.Σεριάτος-Καμπίτσης Νικόλαος Ασπρογέρακας
67.Σιμωτάς Γεράσιμος του Ανδρέα Ασπρογέρακας
68.Σοφιανός Σπυρίδων του Ιωάννη Κιόνι
69.Σπετσιέρης Γεράσιμος του Σωκράτη Κοντογουράτα
70.Σπινέλης Νικηφόρος του Διονυσίου Αργοστόλι
71.Στελλάτος Σπυρίδων του Νικολαου Μιτακάτα
72.Ταραζής Γεράσιμος του Παναγή Αργοστόλι
73.Τουμαζάτος Σπυρίδων του Σταύρου Φάρσα
74.Φλωράτος Θεόδωρος του Δημητρίου Καταποδάτα
75.Χριστοφοράτος Δημοκράτης του Βασιλογ. Τρωιαννάτα
76.Χριστοφοράτος Ευάγγελος του Χαραλ. Καμιναράτα
77.Ψαθάς Παναγιώτης του Αργυρίου Λιβαθινάτα
78.Γιαννουλάτος Γεράσιμος του Σωκράτη Άσσος
ΝΟΣΤΟΣ
Ήταν το απόγευμα της 28ης Οκτωβρίου έξω από το Ελληνικό Προξενείο του Αργυροκάστρου.
Να υπογράψουμε στο Βιβλίο συγχαρητηρίων του Προξενείου.
Να ευχηθούμε στους εκπροσώπους του Ελληνικού Κράτους.
Να πούμε ξανά και πάντα:
“Καλή Πατρίδα Πατριώτες. Καλή Πατρίδα σύντροφοι”.
Μαζί μας Περήφανοι Συμπατριώτες από τον Βούρκο,τους Αγίους Σαράντα,την Δρόπολη,το Αργυρόκαστρο.Περιμέναμε.
Η πόρτα του Προξενείου δεν άνοιξε ποτέ!
Ούτε τα φώτα!
Η Ελλάδα ήταν ξανά απούσα και μη εορτάζουσα
Στην πεζούλα,απέναντι, μιά μεσόκοπη Κυρία καθόταν περιμένοντας βαστώντας μιά αγκαλιά δάφνες.
Από ντροπή δεν της μίλησα. Δεν είχα τι να της πω.
Περίμενε εκεί το “νόστιμον ήμαρ”.
Στην Δερβιτσάνη να πιούμε τα τελευταία τσίπουρα με τους ανεκτίμητους φίλους.
Να φιληθούμε και να αποχαιρετήσουμε σαν αδέλφια στην Δερβιτσάνη. Εκεί που ιδρύθηκε η “Ομόνοια” τον Γενάρη του 1991.
Εκεί που εκλέχτηκε πρώτος Πρόεδρος της ομογένειας ο Ποιητής Ανδρέας Ζαρμπαλάς.
Μιά ελπίδα που το Ελληνικό Κράτος συνειδητά κατέπνιξε.
“ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ”
Ο Αντρέας Ζαρμπαλάς.
Ο Ποιητής.
Κανείς δεν θα μιλούσε καλύτερα γιά τον Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου.
Είχαν δίκιο όταν μου είπαν: “εσείς οι Ελλαδίτες δεν τα ξέρετε καλά”.
Αποχαιρετώ ευλαβικά με επίγνωση οτι “είναι κι αυτοί”
Από τα “101 ποιήματα γιά μιά χούφτα τόπο” του Αντρέα Ζαρμπαλά:
“Είμαστε κι εμείς.
Μιά σπιθαμή τόπος και μιά χούφτα άνθρωποι
έξω από την μνήμη του κόσμου.
——
Η Ιστορία πέρασε κι απ΄εδώ
τεράστιο ζώο πέρασε η Ιστορία κι απ΄εδώ.
Μας πάτησε βαριά στο στήθος.
Τότε ήταν
που κόπηκε ακόμη μιά χορδή στην λύρα του Ομήρου.
—-
Είναι πικρή η ζωή εδώ
κι ο θάνατος ακόμα πιό πικρός.
Πάντως να ξέρετε
δεν μένουμε έξω από την πόρτα του κόσμου
να ζητιανέψουμε λίγη Πατρίδα
—-
Οι πατημασιές της Ιστορίας στάζουν αίμα
τρεις γενιές τώρα το μαζεύουμε στην χούφτα μας
ποτίζομε ένα όνειρο
όπως ποτίζομε μια λεμονιά στην πέτρινη αυλή μας.
—
Κι αν κάποτε θα χτυπήσουμε την πόρτα του κόσμου
δεν είναι ότι κουραστήκαμε.
Είναι οτι θέλουμε να κολλήσουμε πάνω της
την ματωμένη μας παλάμη
έτσι όπως θα σημαδεύαμε με κόκκινο
την πόρτα ενός προδότη.”
Πηγή: kefalonitis-onos.blogspot.com
