28η Οκτωβρίου 1940: Ίσως, ναι ίσως, κάποτε να διδαχθούμε από την Ιστορία …

Είναι οι εθνικές επέτειοι ημέρες μνήμης και βαθιάς περισυλλογής … Όμως δυστυχώς τείνουν να γίνουν και ημέρες πένθους, διότι από τη σύγκριση του παρόντος με τις ημέρες δόξης που λάμπρυναν τις σελίδες της Ελληνικής Ιστορίας, τα συμπεράσματα είναι αναμφιβόλως τραγικά.

Η εθνική ομοψυχία που επέδειξαν οι Έλληνες και την 28η Οκτωβρίου 1940 [όπως και άλλοτε στις Θερμοπύλες και σε τόσα άλλα πεδία Δόξης] και ο ηρωισμός τους, κατέδειξαν ότι σημασία δεν έχουν τα όπλα και ο αριθμητική δύναμη του εχθρού, αλλά η δύναμη και το μεγαλείο της ψυχής …

Το ξεκάθαρο ¨ΟΧΙ¨ που βροντοφώναξε ο Ελληνικός Λαός ενάντια στον φασισμό την 28η Οκτωβρίου 1940, κατέδειξε την σπουδαιότητα των ξεκάθαρων και σαφών τοποθετήσεων και δυναμικών απαντήσεων και στα ζητήματα της Εθνικής Κυριαρχίας …

Και κοιτώ στον ουρανό … και βλέπω Πατριώτισσες και Πατριώτες μέσα στα χιόνια να ανεβαίνουν περήφανα τα χιονισμένα βουνά … και η Γαλανόλευκη περήφανα να κυματίζει …

Και κοιτώ ολόγυρα … ώμοι γερμένοι, βλέμματα χαμένα, λόγια μισοσβησμένα, Πολίτες που χαμένοι σε αδιέξοδα απλώς αναρωτιούνται, και που κουρασμένοι ή/και φοβισμένοι δεν μιλούν …

Και δυστυχώς αντί μέλημα των εκάστοτε Κυβερνώντων να είναι η Παιδεία και η Υγεία των Πολιτών, και η καλλιέργεια της Πίστης στις Πανανθρώπινες Αξίες και Ιδανικά, που αυτά αποτελούν τα Κάστρα που προστατεύουν μια Χώρα, αναλώνονται σε κούφια λόγια και ανέξοδες υποσχέσεις …

Και νυν, ενώ ο Λαός πεινά, αγοράζουν όπλα, επιχειρώντας να ¨εξαγοράσουν¨ ασαφείς υποσχέσεις και επισφαλείς συμμαχίες, και λησμονώντας ότι την μέγιστη σημασία την έχει η Εθνική Ομοψυχία, που αυτήν οφείλουν να ενισχύσουν, όχι με λόγια αλλά με πράξεις …

Ίσωςναι ίσωςκάποτε να διδαχθούμε από την Ιστορία …

ταπεινά

γεράσιμος βασ. θεοδωράτος