Ο τελευταίος ισχυρός σεισμός στην Αττική έγινε τον Ιούλιο του 2019 και ήταν 5,3 Ρίχτερ, δηλαδή ήταν 18 φορές ασθενέστερος από το σεισμό των 5,9 Ρίχτερ το 1999 στην Πάρνηθα.
Τι διαπιστώσαμε μετά από αυτό το σεισμό (με επίκεντρο δυτικό τμήμα ρήγματος Πάρνηθας κοντά στον Ασπρόπυργο).;
Πολλές αστοχίες στους τοίχους (ρωγμές και πτώσεις) αλλά και καταρρεύσεις και σοβαρές βλάβες σε εγκαταλειμμένα κτίρια, όπως το μνημείο του Ταινιόδρομου Κράκαρη στον Πειραιά. Ακόμα και Σχολικά συγκροτήματα υπέστησαν ζημιες.
Αντιλαμβανόμαστε ότι σε έναν ισχυρότερο σεισμό θα έχουμε μεγαλύτερα προβλήματα.
Υπάρχουν σεισμικά τρωτά κτίρια, κτίρια που δεν έχουν συντηρηθεί, που έχουν εγκαταλειφθεί, που αλλάζουν κάθε τόσο χρήσεις, και βάσει της εμπειρίας μας από τους προηγούμενους σεισμούς, σε έναν μεγάλο σεισμό θα υπάρξουν σοβαρότατες επιπτώσεις, ακόμα και κατάρρευσης, σε γενικές γραμμές όμως, ο δομημένος ιστός της πόλης θα συμπεριφερθεί θετικά. Έχουμε έναν από τους καλύτερους αντισεισμικούς κανονισμούς στον κόσμο και τους καλύτερους μηχανικούς αυτό μας σώζει. Ενοείται εικόνες σαν αυτές που βλέπουμε σε σεισμούς στη Τουρκία δεν θα δούμε.
Μερικές προτάσεις
Τι να κάνουμε με τα πάρα πολλά Διατηρητέα;
Αυτά είναι κατασκευές συνήθως παλαιότερες των 100 ετών που έχουν χαρακτηριστεί ως τέτοια από το Υπουργείο Πολιτισμού, λόγω των ιδιαίτερων αρχιτεκτονικών τους χαρακτηριστικών, π.χ. τα νεοκλασικά.
Από αυτά, περίπου 20.000 ανήκουν σε ιδιώτες, δηλαδή το 0,8% του συνολικού φορολογούμενου δομημένου περιβάλλοντος, πολλά από τα οποία είναι εγκαταλειμμένα.
Θα πρέπει να δοθούν κίνητρα από την Πολιτεία για τη συντήρησή τους, γιατί σιγά-σιγά θα χάσουμε όλο τον αρχιτεκτονικό μας πολιτισμό.
Συνήθως, όπως λέει ο φίλος μου Καθηγητής Αντισειςμικής μηχανικής του ΕΜΠ Κ. Σπυράκος, σε ένα εγκαταλειμμένο κτίριο πέφτει πρώτα η στέγη, μετά μπαίνουν νερά, διαβρώνονται οι τοίχοι και καταρρέουν και εκείνοι.
Αν, δηλαδή, προστατευθεί η στέγη και γίνουν μερικές ακόμα αναγκαίες επεμβάσεις το κτίριο θα σωθεί και οι επεμβάσεις προστασίας δεν είναι τόσο δαπανηρές όσο νομίζουν πολλοί.
Την ίδια στιγμή, στον Δήμο της Αθήνας υπάρχουν περίπου 1.400 εγκαταλειμμένα κτίρια, αρκετά εκ των οποίων ετοιμόρροπα και επικίνδυνα για τους περαστικούς. Τα περισσότερα από αυτά ανήκουν σε έναν ή σε περισσότερους ιδιοκτήτες, οι οποίοι κατά τον νόμο είναι υπεύθυνοι για τη συντήρησή τους.
Τα τελευταία 10 χρόνια όπως έχετε διαπιςτώσει φωνάζω συνέχεια για αυτά τα ερείπια που ακόμα και στο κέντρο της Αθήνας πάνω από πολυσύχναστους δρόμους κρέμονται σαν δαμόκλειες σπάθες.
Πρέπει ΑΜΕΣΑ να ελεγχθούν από μηχανικούς του Δήμου και όσα κριθούν επικινδύνως ετοιμόρροπα να κατεδαφιστούν από τον Δήμο, αφού υπήρξε επικοινωνία με τον/τους ιδιοκτήτες. Τα έξοδα κατεδάφισης να χρεώθηκαν σε εκείνους.
Τι να κάνουμε με τα Σχολεία;
Αρκετά Σχολικά Κτίρια στην Αθήνα παρά τις βλάβες που έχουν υποστεί από τους τελευταίους σεισμούς δεν έχουν επισκευαστεί γιατί οι δήμοι και οι μηχανικοί τους αδιαφορούν!!!
==>Είστε σίγουροι ότι όλα τα σχολεία των δυτικών προαστίων έχουν διορθωθεί κύριε δήμαρχε της Πετρούπολης (δεν το λέω τυχαία …) μετά τον σεισμό της 19 Ιουλίου 1919;
Μήπως κάποια σχολεία που είχαν χαρακτηριστεί «κίτρινα» και κάποιες πτέρυγες τους είχαν κλείσει ξανά άνοιξαν και φιλοξενούν μαθητές τώρα χωρίς να γίνουν οι απαραίτητες επισκευές;
Θα μπορούσα να αναφέρω πολλές δράσεις για την ελαχιστοποίηση της σεισμικής επικινδυνότητας της Αθήνας. Σήμερα καταπιάστηκα με δύο πολύ σημαντικά θέματα τα διατηρητέα και τα σχολεία. Έπεται συνέχεια σε προσέχεις αναρτήσεις μου και παραδείγματα
με φωτογραφίες από την πλούσια συλλογή μου.
Φυσικά χωρίς διάθεση κινδυνολογίας και χωρίς να υπονοώ ότι περιμένουμε κάποιο σημαντικό σεισμικό γεγονός το επόμενο χρονικό διάστημα.
Από το fb του συμπατριώτη μας Δ/ντή του Γεωδυναμικού
