Τις τελευταίες μέρες ακούω και διαβάζω πάρα πολλά για το άνοιγμα των σχολείων. Το εγχείρημα του ανοίγματος των σχολείων εν μέσω πανδημίας είναι πράγματι σύνθετο και δύσκολο. Με την αγωνία του γονέα μαθητών εκφράζω εδώ κάποιες σκέψεις σε σχέση με το επικείμενο άνοιγμα των σχολείων. Κανείς νομίζω δεν έχει την αυταπάτη ότι μπορεί να υπάρξει 100% ασφάλεια για τα παιδιά μας με το άνοιγμα των σχολείων, όποια μέτρα και αν εφαρμοσθούν. Άλλωστε, κανείς μας δεν είναι 100% ασφαλής ούτε στην καθημερινή του ζωή.
Παρόλα αυτά και ενώ είμαι υπέρ του ανοίγματος των σχολείων με δια ζώσης διδασκαλία έχω και κάποιους προβληματισμούς για τις διαδικασίες που θα ακολουθηθούν. Στις ΗΠΑ που έγινε ήδη προσπάθεια να ανοίξουν Σχολεία και Πανεπιστήμια, τα περισσότερα ξανα έκλεισαν μετά από λίγες μέρες λόγω κρουσμάτων και πέρασαν πάλι στην τηλε-εκπαίδευση.
Κάποιες σκέψεις πάνω στο θέμα είναι οι παρακάτω:
1. Υπάρχουν πρωτόκολλα για την ασφαλή προσέλευση και την αποχώρηση των μαθητών από το σχολείο;
Δεν θα μπορούσαν να προσέρχονται και να αποχωρούν ανά τάξη σε συγκεκριμένη ώρα ή διάστημα ώστε να αποφεύγεται ο συνωστισμός κυρίως από τους γονείς; Μήπως πρέπει να αλλάξει όλη αυτή η διαδικασία και κάθε σχολείο να εφαρμόσει ένα σύστημα προσαρμοσμένο στις δικές του συνθήκες (χώροι, δρόμοι κτλ);
2. Μήπως τα παιδιά για όλο αυτό το διάστημα της έξαρσης να μη μεταφέρουν τσάντες, τετράδια και βιβλία από το σπίτι στο σχολείο και αντίστροφα;
Με το σωστό μέτρο της επέκτασης του ολοήμερου σχολείου που ανακοινώθηκε μήπως θα έπρεπε να προσληφθούν επιπλέον δάσκαλοι/καθηγητές για μελέτη αποκλειστικά στο σχολείο για ένα αρχικό διάστημα;
3. Μήπως πρέπει να ξεκινήσει κανονικά η σχολική χρονιά στις 7 ή στις 14 Σεπτεμβρίου με εξ’αποστάσεως εκπαίδευση για ένα μικρό διάστημα κάποιων εβδομάδων;
Αυτό θα έχει αρκετά θετικά αποτελέσματα. Θα δώσει χρόνο σε όλους (Υπουργείο, δάσκαλοι, καθηγητές, γονείς και μαθητές) να συντονισθούν καλύτερα για τον τρόπο πραγματοποίησης της δια ζώσης εκπαίδευσης. Οι δάσκαλοι θα έχουν το χρόνο να ενημερώσουν κάθε παιδί και κάθε γονέα για τα πρωτόκολλα που πρέπει να ακολουθήσουν κατά το άνοιγμα δια ζώσης (μάσκες, προσωπική υγιεινή, διαλείμματα κτλ). Θα δώσει επίσης επιπλέον χρόνο ώστε να καταλαγιάσει λίγο η πανδημία που βρίσκεται σε έξαρση πριν την έναρξη των δια ζώσης μαθημάτων. Ας μην ακολουθήσουμε και εμείς το παράδειγμα των χωρών που άνοιξαν τα σχολεία δια ζώσης αλλά πέρασαν αμέσως σε εξ αποστάσεως εκπαίδευση λόγω κρουσμάτων. Ας ξεκινήσουμε με εξ αποστάσεως για λίγο και μετά περνάμε μόνιμα σε δια ζώσης εκπαίδευση.
Ακόμη όμως και στην περίπτωση που αποφασιστεί η έναρξη των μαθημάτων στις 14 Σεπτεμβρίου, η εβδομάδα 7-14/9 μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να συντονιστούν οι μαθητές, οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς. Αυτό μπορεί να γίνει πολύ απλά με την ενεργοποίηση των πλατφορμών εξ αποστάσεως εκπαίδευσης από τις 7/9 όχι όμως για εκπαίδευση αλλά για συνεργασία και συντονισμό. Για παράδειγμα ο κάθε διευθυντής σχολείου μπορεί να κάνει μια τηλεδιάσκεψη με τους γονείς μέσω του λογαριασμού που ήδη διαθέτουν οι μαθητές και να ενημερώσει για τα μέτρα προφύλαξης και τις διαδικασίες που θα ακολουθήσει το σχολείο.
4. Οι Σύλλογοι γονέων νομίζω ότι φέτος πρέπει να συνεδριάσουν πριν την έναρξη των μαθημάτων για να ενημερωθούν, να καταθέσουν προτάσεις και να πάρουν πρωτοβουλίες σε σχέση με το άνοιγμα του κάθε σχολείου.
Οι συνεδριάσεις μπορούν και αυτές, σε συνεργασία με τις διευθύνσεις των σχολείων, να γίνουν μέσω των εργαλείων σύγχρονης τηλεκπαίδευσης που είναι ήδη έτοιμα σε κάθε σχολείο από την προηγούμενη χρονιά.
Η τοπική αυτοδιοίκηση και οι γονείς πρέπει να πάρουν πρωτοβουλίες τώρα!
Πρέπει να κάνουμε ότι είναι δυνατό για την ασφάλεια των παιδιών μας.
Εύχομαι τέλος, καλή σχολική χρονιά και καλή επιτυχία σε όλους τους εκπαιδευτικούς που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν πολύ δύσκολες καταστάσεις φέτος.
————————————————————–
Όλα τα παραπάνω είναι κάποιες σκέψεις και αγωνίες ενός γονέα. Υπάρχουν και πολλές άλλες που αφορούν τον αριθμό μαθητών σε κάθε αίθουσα, το προσωπικό καθαριότητας, την πρόσληψη εκπαιδευτικών, τη διεξαγωγή τεστ και άλλα που έχουν αναφερθεί πολλές φορές και έχουν ιδιαίτερη σημασία στις παρούσες συνθήκες. Η κατάσταση είναι πρωτόγνωρη και οι συνθήκες δύσκολες για όλους. Υπάρχει όμως χρόνος ακόμα για να υλοποιηθούν αρκετά μέτρα που είναι απλά, αλλά μπορεί να αποδειχθούν κρίσιμα.
Πρέπει να συμβάλουμε όλοι στη βελτίωση της κατάστασης με όποιον τρόπο μπορούμε.
Άσχετα πάντως αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς με τις παραπάνω σκέψεις, νομίζω ότι είναι αναμφισβήτητο πως πρέπει όλοι να βρισκόμαστε σε επαγρύπνηση και να παρακολουθούμε από κοντά ιδιαίτερα αυτά που αφορούν τα παιδιά μας.
Από το fb του Agis Konidaris
