Πάλι απ΄την αρχή! Ανάσταση Κυρίου, Ανάσταση ανθρώπων…..

Πάλι απ’ την αρχή…..

Κυριακή των Βαϊων και ακολουθεί η Μεγάλη Εβδομάδα, η Σταύρωση και η Ανάσταση του Κυρίου.

Αυτό είναι το Πάσχα των Ελλήνων.

Το Πάσχα των Ελλήνων την εποχή της πανδημίας, του Κορονοϊού.

Με τις απαγορεύσεις…. “Μένουμε σπίτι”…

Πολλά λέγονται για τα μέτρα της Κυβέρνησης, μα το συμπέρασμα είναι ένα….. Η Ελλάδα άντεξε, οι Έλληνες υπάκουσαν για πρώτη φορά στην ζωή τους και απέδειξαν ότι στην ανάγκη μπορούν να ενωθούν και να σηκώσουν ασπίδες προστασίας σε κάθε απειλή.

Απειλή υγείας, απειλή οικονομίας, σε μιά Ελλάδα που έχει τραβήξει τόσα δεινά τις τελευταίες δεκαετίες.

Λοιπόν έχω να σας πω με σιγουριά ότι όλα θα πάνε καλά! Όλα όμως!


Αρκεί…..


Θυμάστε οι γενιές οι παλιές, του ΄60, του ’70, του ΄80, του ΄90, πόσο όμορφα περνούσατε σπίτια σας τότε που ήσασταν παιδιά;

Τότε που δεν χρειαζόμαστε πολλά και ακριβά πράγματα για να είμαστε καλά. Τότε που η Ανθρωπιά ήταν προνόμιο των πολλών και όχι των ολίγων.

Τότε που υπέφερε ο ένας και ερχόντουσαν οι γειτόνοι, οι φίλοι, οι γνωστοί να σε στηρίξουν με κάθε τρόπο.

Τότε που οι πόρτες των σπιτιών ήταν πάντα ανοιχτές. Ποτέ κλειδωμένες, πορτόνια ορθάνοιχτα και τα παιδιά έπαιζαν ανέμελα στους δρόμους, χωρίς τάμπλετ, χωρίς κινητά, χωρίς ρούχα γνωστής πανάκριβης φίρμας.

Τότε που οι γονείς γυρνούσαν από τις δουλειές τους και αφιέρωναν όλο τον υπόλοιπο χρόνο στην οικογένεια τους, στα παιδιά τους.

Θυμάμαι σαν παιδί να σχολάει ο πατέρας μου και να μας πηγαίνει βόλτες με τα ποδήλατα και με τα πόδια μέχρι το μουράγιο, μέχρι το λιμάνι, μέχρι τις κοντινές παραλίες.

Θυμάμαι και είμαι ευτυχισμένη γιατί τα παιδικά χρόνια, όσο δύσκολα κι αν ήταν, με όσες στερήσεις , ήταν ανθρώπινα. 

Θυμηθείτε…. Τα παιδικά σας τα χρόνια. Τον χρόνο που περνούσατε με τους γονείς σας, με τους φίλους σας…

Πόσα αγαθά είχατε τότε, πόσα χρήματα στο πορτοφόλι, πόσα καινούργια ρούχα, πόσο μάλλον επώνυμα, πόσα ζευγάρια παπούτσια, πόσα παιχνίδια;

Λίγα αλλά καλά!


Τι φοβάστε λοιπόν τώρα;

Μάθαμε με τα λίγα….

Θα βρούμε την δύναμη μέσα μας και θα ξεκινήσουμε ξανά απ’ την αρχή.

Για όσες φορές χρειαστεί.


Η ψυχολογία μας, η ψυχολογία σας, έχει πιάσει πάτο.


Το έχω ξαναπεί…. Σε λίγο καιρό, αν όχι ήδη, ο περισσότερος κόσμος θα επισκέπτεται τα Φαρμακεία και τους Γιατρούς για συνταγογραφήσεις αντικαταθλιπτικών, ηρεμιστικών κλπ.


Οπότε, ποιό το μήνυμα των ημερών;


ΑΝΑΣΤΑΣΗ!


Πάρτε το αλλιώς.


Βρείτε την δύναμη μέσα σας…. Βγείτε στο μπαλκόνι, στον κήπο, στην βεράντα, κοιτάξτε τον ήλιο.

Κλείστε τηλεοράσεις. Δεν είναι απαραίτητες 24 ώρες το 24ωρο…..

Είναι καταθλιπτικές οι ΤιΒι.


Ανοίξτε τα ραδιόφωνα, βάλτε μουσική, ζωγραφίστε, βάλτε χειρονακτικές εργασίες στην καθημερινότητα σας.


Βρείτε τους φίλους σας.

Εντάξει δεν μπορούμε να τους δούμε όλους μας.

Μπορούμε όμως να μιλήσουμε με όλους.


Με την τεχνολογία, με το skype, το viber, το messenger, χίλια δυό μέσα υπάρχουν, με το τηλέφωνο να ακούς την αγαπημένη φωνή στο ακουστικό σου και να νιώθεις ότι είναι δίπλα σου.


Τελευταία μιλάω με πολύ κόσμο.

Απαισιόδοξους ανθρώπους. Τα βλέπουν όλα μαύρα. 

Μα, είναι μαύρα;


Ξαναρωτάω…. Τελικά χρειάζεστε τα πολλά ή τα απλά και ταπεινά για να είστε καλά;


Προσωπικά χρειάζομαι την θάλασσα για να είναι η ψυχολογία μου στα καλύτερα της.


Επανέρχομαι….. 


Χτες συνάντησα την γιατρό μου, η οποία είναι και γυμνάστρια και φίλη μου. Τα νέα είναι ευχάριστα….


Μειώθηκαν τα καρδιαγγειακά νοσήματα…. Αρτηριακή υπέρταση, όγκοι καρδιάς, εγκεφαλικά ανευρύσματα, δυσλειτουργία του καρδιακού μυ… Ακόμα και αυτός ο …καρκίνος, αυτός ο ανεξέλεγκτος πολλαπλασιασμός των κυττάρων, οι υπόλοιπες ψυχοσωματικές ασθένειες, ασθένειες που προέρχονται από το άγχος, από την πίεση της καθημερινότητας, από…. από…. από….. Ξεκουραζόμαστε περισσότερο, κοιμόμαστε περισσότερο….  


Το Περιβάλλον, το οξυγόνο, οι ωκεανοί, τα ποτάμια, οι θάλασσες. Η ίδια η γη μας δείχνει ότι έκανε επανεκκίνηση.

Πάλι απ΄την αρχή….


Ο άνθρωπος δεν μπορεί;


Ας σφίξουμε άνθρωπε λίγο τα ζωνάρια. 

Ας μην κοιτάμε να πλουτίσουμε εμείς. 


Μην ξεχνάμε ότι αλυσίδα είναι. 


Αν δουλέψει ο “Α”, θα δουλέψει και ο “Β”, αν ανοίξει το μαγαζί του ο “Δ” ακόμα και για δυό μήνες φέτος το καλοκαίρι, ε τότε θα βρει δουλειά και ο “Κ”, αν βρει δουλειά ο “Κ” τότε δεν θα πάει να ψωνίσει, δεν θα πάει να πάρει έναν καφέ, μιά τυρόπιτα; Δεν θα πάει στο κομμωτήριο, δεν θα πάει να πάρει μιά μπλούζα, δεν θα πάει να πιεί ένα ούζο και να φάει έναν μεζέ με τους φίλους που είχε να ανταμώσει τόσο καιρό; Θα πάει…


Άρα η αγορά θα κινηθεί…. Άρα το χρήμα θα αλλάξει χέρια…


Και εσύ άνθρωπε έχεις ανάγκη να βγάλεις ένα μεροκάματο κι ας είναι και μικρότερο από εκείνο που έβγαλες πέρυσι. Σταμάτα άνθρωπε να σνομπάρεις την δουλειά. Όρεξη να έχεις και δουλειά θα βρεις.


Κάθε χρόνο, εδώ στο νησί, τα καλοκαιρινά μαγαζιά ψάχνουν γκαρσόνια, ψάχνουν μαγείρους, ψάχνουν προσωπικό. Μα δεν βρίσκουν. Γιατί εσύ άνθρωπε έμαθες να τρως απ΄ το πορτοφόλι του μπαμπά και της μαμάς. Βρες μιά και δυό δουλειές αν χρειαστεί. Άσε τα έτοιμα.


Κι αν τρέχουν δάνεια σπιτιού, αν τρέχουν τα εορτοδάνεια που έπαιρνες ή άλλα δάνεια για να κάνεις τα ταξιδάκια σου στο εξωτερικό, ε τότε γίνει και γκαρσόνι, μπες και στην λάντζα, δούλεψε ! 

Απάντησε σε αγγελίες κι ας είναι το μεροκάματο μικρότερο, κι ας χρειαστεί να δουλέψεις λίγο παραπάνω υπερωρίες χωρίς να απαιτήσεις να τις πληρωθείς.


Και εσύ επιχειρηματία, μικρέ ή μεγάλε επαγγελματία, χαμήλωσε λίγο τις τιμές σου, κάνε προσιτό το προϊόν σου, σεβάσου λίγο παραπάνω τον πελάτη σου, κράτησε τον στο μαγαζί σου και μην τον αναγκάζεις να ψάχνει στα skroutzομάγαζα και στα eshop άλλων πόλεων για να βρει καλύτερες τιμές.


Κάνε μιά ανακαίνιση στον χώρο σου. Επιτέλους! 


Ευκαιρία είναι. Σήκωσε τα μανίκια και πιάσε πινέλο και μπογιά.


Στήριξε και πάρε στην δούλεψη σου ανθρώπους δικούς σου, ντόπιους κι όχι ξένους. Σεβάσου τον κόπο του και πές του και μιά καλή κουβέντα όταν τον βλέπεις να κοπιάζει λίγο παραπάνω.


Καλοσώρισε τον πελάτη σου με χαμόγελο.


Πόσες φορές έχουμε μπει σε μαγαζιά, από τα καθημερινά τα Σ/Μ, τα Αρτοποιεία, τα καφέ κλπ κλπ και ο ιδιοκτήτης ή ο υπεύθυνος μας καλοσώρισε με χαμόγελο.


Μιά καλημέρα είναι αυτή. 


Δυστυχώς δεν την ακούς στα περισσότερα μαγαζιά.


Τουρισμός…. Χαμογέλα και θα ρθει ο Τουρίστας.

Κι ας είναι το καλοκαίρι μικρότερο…. Από το τίποτα και το λίγο καλό είναι.


Αν και έχω την διαίσθηση ή την βαθιά πίστη, πείτε το όπως θέλετε, ότι φέτος το νησί μας θα πνιγεί από κόσμο.


Ότι θα δουλέψουμε δυό άντε τρεις μήνες μόνο, αλλά θα ήμαστε διαθέσιμοι, θα δουλεύουμε 24ωρες το 24ωρο.


Κόσμος θα έρθει!


Να είστε σίγουροι για αυτό!


Μα με τον κορονοϊό στο κατόπι και για το καλό όλων μας, προμηθευτείτε και να έχετε πάντα διαθέσιμο αντισηπτικό στα μαγαζιά σας, σε κάθε μαγαζί.


Εδώ στον τόπο μου, δεν βλέπω τους επαγγελματίες να κάνουν προεργασίες για να είναι έτοιμοι. “Δεν θα ανοίξουμε φέτος”. Αυτή η είδηση φτάνει από τον ταβερνιάρη, από τον ξενοδόχο (μικρό ή μεγάλο), από τον ιδιοκτήτη παραλιακών μπιτσόμπαρων κλπ κλπ


Παραιτήθηκαν χωρίς να δώσουν αγώνα;


Έχουν κάμει τις “μπάζες” τους από άλλες σεζόν και φέτος σηκώνουν τα χέρια ψηλά; 

Μα σκέφτηκαν όλα όσα περιγράφω παραπάνω; 

Αν δεν ανοίξεις εσύ, δεν θα δουλέψει ο άλλος, δεν θα κινηθεί χρήμα στην αγορά, δεν θα πάρει μπρος η μικρή οικονομία στον τόπο μας.

Χάρηκα που εκεί στο Φισκάρδο, στις Αλατιές είδα τον ιδιοκτήτη ενός μικρού και αγαπημένου μου μαγαζιού, τον κ. Καββαδία, να καταπιάνεται με εργασίες ανακαίνισης. Καθάρισμα, βάψιμο και έχει ο Θεός….


“Φέτος, δεν θα έρθει ο Ιταλός που είχα στο μαγαζί. Έχω βρει ντόπιο να δουλέψει, έχω παραγγείλει και τα ψυγεία που θα χρειαστώ και θα ανοίξω το μαγαζί με την λήξη των μέτρων”.


ΜΠΡΑΒΟ σου άνθρωπε!

Παράδειγμα προς μίμηση!



Θα βαρεθήκατε να διαβάζετε, οπότε ας καταλήξω….


Χαμογελάστε και έχετε πίστη. Όλα καλά θα πάνε!


Όσοι μάθαμε με τα λίγα, θα καταφέρουμε βουνά να σπρώξουμε και καράβια να τραβήξουμε.


Δείτε την όλη κατάσταση αλλιώς.


Η Ανάσταση του Κυρίου φέτος είναι, περισσότερο από ποτέ, Ανάσταση Ανθρώπων.


Σηκώστε μανίκια, ενώστε τις δυνάμεις σας με τον διπλανό σας. Η ισχύς εν τη ενώσει!

Μιά δεύτερη ευκαιρία στην Ανθρωπότητα είναι αυτή! Να σεβαστεί την ζωή, τις Αξίες, το περιβάλλον, την πλάση ολάκερη.


Ας μην πλουτίσετε πολύ φέτος. Ξεβολευτείτε όλοι σας και ας κάνουμε όλοι ενωμένοι, στηρίζοντας ο ένας τον άλλον για να κάνουμε επανεκκίνηση στην οικονομία του νησιού μας, του τόπου μας.



Το τηλέφωνο μου είναι ανοιχτό για όσους θέλουν να τους μεταδώσω λίγο από την αισιοδοξία μου. 


Και μην ξεχνάτε να βλέπετε την ζωή μέσα από τα μάτια των παιδιών. Να συμπεριφερθείτε όπως κι αυτά τώρα που μένετε σπίτι.


Χαλαρώστε και τα καλύτερα έρχονται…. ΜΑΖΙ όμως. Όλοι μαζί!


Πάλι απ’΄την αρχή !!!!!


Αριστέα Χαριτάτου