Διάβασα την δήλωση του Θεόφιλου πως δεν μπορεί να βάψει το Φανάρι των Αγίων Θεοδώρων γιατί:
«θα με πάνε αυτόφωρο».
Έτσι το άσβεστο πάθος του ρυπαρογράφου για την Κούλα θα παραμένει μέχρι κάποιος που δεν φοβάται να πάει αυτόφωρο θα το διαγράψει με ένα μουντί.
Να το πω τώρα μετά από 13 χρόνια.
Όταν ο Μάκης Μεταξάς έφυγε από Δήμαρχος στους Πρόννους, το 2008, και τον αντικατέστησα μου άφησε πίσω, «προίκα», δύο πράγματα.
Το αρχείο με τα τηλέφωνα του και έναν φελλοπίνακα.
Τα τηλέφωνα του αποδείχτηκαν χρήσιμα λόγω των τρομερών δημοσίων σχέσεων που ο Μάκης είχε. Μας άνοιξαν πολλές πόρτες τα τηλέφωνα του Μάκη.
Αλλά αυτό που αποδείχτηκε σωτήριο ήταν ο Φελλοπίνακας.
Ήταν καρφωμένος στον τοίχο πίσω από την πλάτη μου στο γραφείο του Δημάρχου και εκεί καρφιτσώναμε τα Κλητήρια Θεσπίσματα, τις Κλήσεις, τις Μηνύσεις που έκαναν διάφοροι σε βάρος μας.
Τα «αυτόφωρα».
Μας κάνανε 29 μηνύσεις, καταγγελίες και μηνυτήριες αναφορές σε 28 μήνες.
Ανάλογο αριθμό μηνύσεων είχανε κάνει στον Μάκη.
Γόγγυξε ο φελλοπίνακας.
Μήνυση:
Για το Λιμάνι στον Πόρο
Για την Πλατεία στον Πόρο
Για το Κοινοτικό στην Σκάλα
Επειδή δεν καθαρίσαμε τα ρέματα αλλά και επειδή καθαρίσαμε τα ρέματα
Μήνυση γιατί φτιάξαμε τον δρόμο πίσω από το Σχολείο στην Σκάλα
Μήνυση γιατί καθαρίσαμε τις παραλίες
Μήνυση γιατί δουλεύαμε Κυριακή
Μήνυση και άλλη μήνυση και ακόμα μία μήνυση.
Όλα στον φελλοπίνακα…
Δεν φοβηθήκαμε όμως ποτέ «το αυτόφωρο».
Δεν μας καταδίκασε κανένα Δικαστήριο.
Απολογηθήκαμε καθαρά:
«όλα τα φτιάξαμε γιατί δεν μπορούσαμε να μην τα φτιάξουμε, γιατί δεν μπορούσαμε να περιμένουμε».
Έτσι φτάσαμε οι Πρόννοι να είναι πρώτοι στα Ιόνια Νησιά σε απορροφήσεις και έβδομοι στην Ελλάδα σε αντιστοιχία με τον πληθυσμό τους.
Δεν φοβηθήκαμε το αυτόφωρο.
Τα καρφιτσώσαμε όλα σε έναν Πίνακα.
Έναν Φελλοπίνακα.
Πηγή: kefalonitis-onos.blogspot.com
