Ληξούρι: «Αρρώστησε και δεν θα βγει, τον έχει πιάσει κρίση, με κολικούς και δεν μπορεί μήτε να κατουρήσει»

ΟΙ ΕΠΙΣΗΜΟΙ

Τέλειωσε ο Καρνάβαλος και φέτος στο Ληξούρι,

όλα κύλισαν όμορφα με πλούσιο καλαμπούρι.

Μεγάλη η συμμετοχή κι ο κόσμος ξεφαντώνει,

χοροπηδάει ανέμελος, λικνίζεται, φουντώνει.

Χιλιάδες πίσω απ τα σχοινιά χαμόγελα χαρίζουν,

τους γνέφουν, τους χειροκροτούν και τους φωτογραφίζουν.

Μπράβο στους διοργανωτές και στους μασκαρεμένους

μα ότι γράφω αφορά μόνο τους καλεσμένους.

Το πρώτο άρμα ξεκινά με τον Κινέζο απάνω,

βουβός σ όλο το διάβα του με βλέμμα υπεράνω.

Μας είπαν πως εκπροσωπεί μονάχα την ακρίβεια,

για όλα τα υπόλοιπα να βάλουμε σωσίβια

κι έτσι δεν θα βουλιάξουμε απ τα προβλήματα μας,

τα διεθνή, τα εθνικά κι από τα τοπικά μας.

Κινέζος με τα όλα του, Κινέζοι κι οι τριγύρω,

Κινέζοι παρουσιαστές με ένα λόγο στείρο.

Χάνονται μέσα στα χαρτιά, μπερδεύουν τα γραφτά τους,

λείπει το Ληξουριώτικο κι ειν έξω απ τα νερά τους.

Όλοι θυμόμαστε μπηχτές και λόγο πιπεράτο,

αναπολώ τις εποχές π άκουγα τον Γιουλάτο.

Επίτιμος, επίτιμος, το διάβασα, τον είδα

σε κάποιο εστιατόριο που τρώγε καραβίδα.

Δυο λόγια απ την καρέκλα του ξεστόμισε στον κόσμο,

λιβάνιζε όμως ο παπάς με σμύρνα και με δυόσμο.

Σε κάθισμα επίσημο ήτανε απλωμένος,

αμήχανος κι ανέκφραστος, αλλού παραδομένος.

Τόσο πολύ να προσπαθείς να εξαφανιστείς; Μα κάπως μας τον θύμιζε ο παρουσιαστής. Κοιμήθηκε, ταΐστηκε, πληρώθηκε τρεχάτος,

ήλθε, είδε και απήλθε όπως λένε πιο κεφάτος.

Όποιος κι αν είσαι κι όπου πας κοίτα το πρόσωπο σου,

δώσε ρυθμό, δώσε χαρά κι άξιος ο μισθός σου.

Αφού περάσαν τα άρματα κι οι καρναβαλισμένοι,

άλλοι με ύφος σοβαρό και άλλοι βουρλισμένοι,

απέδειξαν στου Ληξουριού κι αυτό το καρναβάλι

πως για μια μέρα οι έγνοιες τους μπαίνουνε στο τσουβάλι.

Ξεχύθηκαν όλοι μαζί στο πάρκο, στην πλατεία

και μες στην κοσμοσυρροή γίνεται πειρατεία.

Κομάντος εμπουκάρανε από το Αργοστόλι

και σβέλτα καταφέρανε χωρίς φωνές και σχόλη,

με λίγο αναισθητικό ν αρπάξουν τον Σταρόβα

την ώρα που στα όργανα εκάνανε νια πρόβα.

Ήταν ντυμένοι πειρατές, του βαλαν και μπαρμπούτα,

με τόσους καρναβαλιστές όποιονε θέλεις βούτα.

Άφησαν κι ένα σύνθημα, το κρίνεις δεν το κρίνεις.

«Καρνάβαλος πικάντικος με πιπεριές Φλωρίνης».

Το είχαν άχτι οι έρημοι στα κάζα που χουν πάθει

και μ άκρα μυστικότητα, κανείς να μη το μάθει.

Ψάχνουν οι διοργανωτές, ταμπλάς τους έχει έρθει,

το ‘μαθε κι ο Καρνάβαλος κι ακόμα να συνέλθει.

Ο κόσμος επερίμενε, φώναζε τ όνομά του,

τα μέλη της επιτροπής γίνανε ανουκάτου.

Σκόρπισαν μέσα στα στενά, χαθήκανε στην στράτα

και δεν βρισκότανε κανείς να δώσει τα μαντάτα.

Πέρναγε η ώρα κι ήθελαν ν ακούσουν τον Σταρόβα,

στο τέλος ανακοίνωση βγήκε από την νόβα.

«Αρρώστησε και δεν θα βγει, τον έχει πιάσει κρίση,

με κολικούς και δεν μπορεί μήτε να κατουρήσει».

Πέρασε η ώρα κι έγραψε το τέλος η ορχήστρα

κι από Σταρόβα και λοιπούς στολίστηκε η κανίστρα.

Καλά να είμαστε εμείς, καλά να ναι κι οι άλλοι

και να χουμε συμμετοχή σε κάθε καρναβάλι.

20– 3 – 2024

ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΑΛΛΙΩΡΗΣ