Ας θυμηθούν στον Σύριζα τα λόγια του Ανδρέα Παπανδρέου, σύμφωνα με τα οποία “…αν η συνείδηση του βουλευτή επιβάλλει αλλαγήν πορείας, πρέπει να τη σεβαστούμε”…
Οι βουλευτές εκφράζουν το έθνος και όχι, το κόμμα. Κατά την ίδια λογική, και οι υποψήφιοι βουλευτές και δήμαρχοι εκφράζουν ξεκάθαρα τον τόπο τους… Σε ένα ιδεατό κόσμο θα πουν κάποιοι από εσάς. Κι όμως, μπορείτε να ανατρέξετε στο Σύνταγμα, το οποίο προβλέπει (άρθρο 51 παράγραφος 2) ότι «οι βουλευτές εκφράζουν το Έθνος», ενώ στο άρθρο 60 παράγραφος 1 επισημαίνεται ότι «οι βουλευτές έχουν απεριόριστο το δικαίωμα της γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση»…
Η περίπτωση του Αριστοτέλη Μπατιστάτου, υποψήφιου βουλευτή του Σύριζα, περιλαμβάνει απλά ένα θετικό και ένα αρνητικό στοιχείο.
- Το θετικό είναι ότι έκανε το απολύτως αυτονόητο: Ανέφερε την προσωπική του άποψη αναφορικά με την αξιοποίηση του άλσους της Καλλιθέας στη Λακήθρα…
- Το αρνητικό είναι ότι δεν είπε αυτά που έπρεπε να πει, σύμφωνα με τα όσα ανακοίνωσε η ΝΕ ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ Κεφαλονιάς και Ιθάκης. Και τα οποία ήταν αντίθετα με τα όσα πίστευε…
Η δημοκρατική νίκη της κατά συνείδηση ψήφου
Και ποιο είναι το αποτέλεσμα της διαφωνίας σε ένα ζήτημα, που απασχολεί τον τόπο; Σύμφωνα με ρεπορτάζ ιστοσελίδων, η διαγραφή του Μπατιστάτου… Αναντίρρητα, αν καταλήξουμε στη διαγραφή λόγω παρέκκλισης της «σκληρής κομματικής γραμμής, θα ομιλούμε για τη …δημοκρατική νίκη της πανταχόθεν απόρριψης της λεγόμενης «κατά συνείδηση ψήφου».
Θεωρητικά ο Σύριζα είναι ένα «φρέσκο» κόμμα, που θέλει να φέρει τη δημοκρατία στον τόπο. Η πρακτική, όμως, σ’ ένα σημείο της χώρας, αν πράγματι ευσταθούν οι πληροφορίες, είναι πρόδηλα παλαιοκομματική και βαθιά αντιδημοκρατική. Και ανήκει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας…
Ανδρ. Παπανδρέου: “Και αν η συνείδηση του επιβάλλει αλλαγήν πορείας, πρέπει να τη σεβαστούμε”
Κι αν βιαστείτε να ανατρέξετε πίσω, τότε σταματήστε στην άνοιξη του 1975. Τότε διεξήχθησαν από τις πρώτες συνεδριάσεις για την κατάρτιση του νέου Συντάγματος αναφορικά με τη θέση του βουλευτή και ποια τα όρια της κατά συνείδηση ψήφου και της κομματικής γραμμής. Τον λόγο είχε πάρει τότε ο Ανδρέας Παπανδρέου, αναφέροντας:
Πιστεύω στην κομματική πειθαρχία, αλλά πιστεύω ότι υπάρχει ένα σημείον, πέρα του οποίου η συνείδηση του βουλευτή, η συνείδηση ενός μέλους κόμματος, πρέπει να τον καθοδηγήσει. Και αν η συνείδησή του του επιβάλλει αλλαγήν πορείας, πρέπει να τη σεβαστούμε (3.4.1975).
Πηγή: kefaloniatimes.gr
